Kontent qismiga oʻtish

Plutonning yo'ldoshlari

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Mitti sayyora Pluton beshta tabiiy sunʼiy yoʻldoshga ega.[1] Plutondan masofa boʻyicha ular Charon, Styx, Nix, Kerberos va Hydra.[2] Charon, eng kattasi, Pluton-Charon baʼzan qoʻshaloq mitti sayyora hisoblanadi.[3]

Eng ichki va eng katta yoʻldosh Charon Jeyms Kristi tomonidan 1978-yil 22-iyunda, Pluton kashf etilganidan deyarli yarim asr oʻtib kashf etilgan. Bu Plutonning oʻlchamini baholashda jiddiy qayta koʻrib chiqishga olib keldi, ular ilgari kuzatilgan tizimning aks ettirilgan yorugʻligi faqat Plutonga tegishli deb taxmin qilingan.

Yangi ufqlar missiyasiga tayyorgarlik koʻrayotgan va 2005-yil 15-mayda S/2005 vaqtinchalik belgilarini olgan Hubble kosmik teleskopi bilan ishlaydigan Pluto Companion Search Team astronomlari tomonidan ikkita qoʻshimcha yoʻldosh tasviri olingan. P 1 va S/2005 P 2. Xalqaro Astronomiya Ittifoqi ushbu yoʻldoshlarni rasman Nix (yoki Pluton II) va Gidra (Pluton III), 2006-yil 21-iyunda[4] 2011-yil 20-iyulda eʼlon qilingan Kerberos Pluton halqalarini qidirish paytida topilgan. 2012-yil 7-iyulda eʼlon qilingan Styx Yangi ufqlar uchun potentsial xavflarni qidirish paytida topilgan.[5]

Kichkina yoʻldoshlar Charon bilan solishtirganda.

Charon Pluton diametrining yarmiga teng va etarlicha massiv (Pluton massasining qariyb sakkizdan biri) boʻlib, tizimning baritsentri ular orasida, Pluton yuzasidan taxminan 960 km balandlikda joylashgan. Charon va Pluton ham toʻlqinli qulflangan, shuning uchun ular doimo bir-biriga bir xil yuzni koʻrsatadilar. 2006-yil avgust oyida IAU Bosh Assambleyasi Pluton va Xaronni qoʻsh sayyora sifatida qayta tasniflash taklifini koʻrib chiqdi, ammo bu taklif rad etildi. Charonning gidrostatik muvozanatda ekanligi nomaʼlum, bu „mitti sayyora“ taʼrifi talab qiladi, garchi u joriy oʻlchov noaniqligi uchun mukammal sferadir.

Pluton va Charon
Plutonning markazi atrofidagi Pluton yoʻldoshlarining animatsiyasi — Ekliptik tekislik
Old korinish
Yon koʻrinish

Plutonning toʻrtta kichik aylanma yoʻldoshlari Plutonni Charondan ikki-toʻrt baravar uzoqlikda, 42,700 kilometrdagi Stiksdan tizim markazidan 64,800 kilometrdagi Gidragacha boʻlgan masofada aylanadi. Ular Charon bilan bir xil orbital tekislikda deyarli aylana prograd orbitali bor.

Hammasi Charondan ancha kichik. Nix va Hydra kattaroq, eng uzun oʻqi boʻyicha taxminan 42 va 55 kilometrni tashkil etadi[6] va Styx va Kerberos mos ravishda 7 va 12 kilometrni tashkil qiladi.[7][8] Toʻrttasi ham aniq shaklga ega emas.

Xususiyatlari

[tahrir | manbasini tahrirlash]
Pluton yoʻldoshlarining nisbiy massalari. Charon tizimda oldingi oʻrinda. Nix va Hydra deyarli koʻrinmaydi va Styx va Kerberos bu miqyosda koʻrinmaydi.
Pluton-Charon tizimining qiya sxematik koʻrinishi, Pluton oʻzidan tashqaridagi nuqtani aylanib chiqishini koʻrsatadi. Ikki jism oʻrtasidagi oʻzaro toʻlqinlar ham koʻrinadi.

Pluton tizimi juda ixcham va asosan boʻsh: Prograd yoʻldoshlari Plutonni 6 million km radiusning 53 % radiusigacha yoki retrograd yoʻldoshlari uchun 69 % gacha barqaror aylana oladi. Biroq, prograd orbitalari barqaror boʻlishi mumkin boʻlgan mintaqaning faqat ichki 3 foizini sunʼiy yoʻldoshlar egallaydi[9] va Stiksdan Gidragacha boʻlgan hudud shu qadar zich joylashganki, bu mintaqada barqaror orbitalarga ega keyingi yoʻldoshlar uchun joy kam.[10] New Horizons tomonidan olib borilgan qizgʻin qidiruv 4,5 dan katta oy yoʻqligini tasdiqladi km diametri 180 000 gacha boʻlgan masofalarda mavjud Plutondan km (prograd yoʻldoshlari uchun barqaror mintaqaning 6 %), Charonga oʻxshash albedolar 0,38 ga teng (kichikroq masofalar uchun bu chegara hali ham kichikroq).

New Horizons missiyasidan oldin Nix, Hydra, Styx va Kerberos xaotik tarzda aylanishi bashorat qilingan edi.[11][12]

Nomi

(Talaffuz qilinishi)
Koʻrinishi Diametr

(km)
Mass a(×1019 kg)[13] Yarim asosiy oʻq (km) Orbital davr (kun) Orbital rezonans (Charonga nisbatan) Eksantriklik Nishab (°) (Pluton ekvatoriga) Vizual kattalik (oʻrtacha) Kashfiyot yili
Pluto /ˈplt/
2376.6±3.2 1305±7 2035[14] 6.38723 1 : 1 0.0022 0.001 15.1 1930
Pluto I Charon /ˈʃærən/,

/ˈkɛərən/
1212±1 158.7±1.5 17536±3 6.38723 1 : 1 0.0022[lower-alpha 1] 0.001 16.8 1978
Pluto V Styx /ˈstɪks/ 16 × 9 × 8[15] 0.00075 42656±78 20.16155 1 : 3.16 0.00579 0.81±0.16 27 2012
Pluto II Nix /ˈnɪks/ 49.8 × 33.2 × 31.1[16] 0.005±0.004 48694±3 24.85463 1 : 3.89 0.00204 0.133±0.008 23.7 2005
Pluto IV Kerberos /ˈkɜːrbərəs, -ɒs/ 19 × 10 × 9[15] 0.0016±0.0009 57783±19 32.16756 1 : 5.04 0.00328 0.389±0.037 26 2011
Pluto III Hydra /ˈhdrə/
50.9 × 36.1 × 30.9[16] 0.005±0.004 64738±3 38.20177 1 : 5.98 0.00586 0.242±0.005 23.3 2005

Pluton tizimining masshtabli modeli

[tahrir | manbasini tahrirlash]
  1. Kenyon, Scott J.; Bromley, Benjamin C. (28 January 2019). „A Pluto-Charon Sonata: The Dynamical Architecture of the Circumbinary Satellite System“. The Astrophysical Journal. 157-jild, № 2. 79-bet. arXiv:1810.01277. Bibcode:2019AJ....157...79K. doi:10.3847/1538-3881/aafa72.
  2. „Moons dance around Pluto“ (en). Smithsonian Institution (2015-yil 9-iyun). Qaraldi: 2016-yil 9-aprel.
  3. „Pluto's Moons | Five Satellites of Pluto“. Space.com. Qaraldi: 2018-yil 27-oktyabr.
  4. Green, Daniel W. E. (21 June 2006). „Satellites of Pluto“. IAU Circular. 8723-jild. Qaraldi: 26 November 2011. „NASA's Hubble Discovers Another Moon Around Pluto“. NASA (2011-yil 20-iyul). Qaraldi: 2011-yil 20-iyul.
  5. „Hubble Discovers a Fifth Moon Orbiting Pluto“. hubblesite.org (2012-yil 29-iyul). 2012-yil 17-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 29-iyul.
  6. „New Horizons 'Captures' Two of Pluto's Smaller Moons“. New Horizons. Qaraldi: 2015-yil 29-iyul.
  7. New Horizons Picks Up Styx
  8. „Last of Plutoʻs Moons — Mysterious Kerberos — Revealed by New Horizons“. 2015-yil 23-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 29-iyul.
  9. Stern, S. Alan; Weaver, Harold A. Jr.; Steffl, Andrew J.; Mutchler, Max J.; Merline, William J.; Buie, Marc W.; Young, Eliot F.; Young, Leslie A. et al. (2005). "Characteristics and Origin of the Quadruple System at Pluto". arXiv:astro-ph/0512599. 
  10. Kenyon, S. J. (2015-06-03). „Astronomy: Pluto leads the way in planet formation“. Nature. 522-jild, № 7554. 40–41-bet. Bibcode:2015Natur.522...40K. doi:10.1038/522040a. PMID 26040888.
  11. Showalter, M. R.; Hamilton, D. P. (3 June 2015). „Resonant interactions and chaotic rotation of Pluto's small moons“. Nature. 522-jild, № 7554. 45–49-bet. Bibcode:2015Natur.522...45S. doi:10.1038/nature14469. PMID 26040889.
  12. Correia, A. C. M.; Leleu, A.; Rambaux, N.; Robutel, P. (2015). „Spin-orbit coupling and chaotic rotation for circumbinary bodies. Application to the small satellites of the Pluto-Charon system“. Astronomy and Astrophysics. 580-jild. L7-bet. arXiv:1506.06733. Bibcode:2015A&A...580L..14C. doi:10.1051/0004-6361/201526800.
  13. „(134340) Pluto, Charon, Nix, Hydra, Kerberos, and Styx“. www.johnstonsarchive.net. Qaraldi: 2018-yil 22-iyun.
  14. Pluto data from D. R. Williams. „Pluto Fact Sheet“. NASA (2006-yil 7-sentyabr). Qaraldi: 2007-yil 24-mart..
  15. 15,0 15,1 „Special Session: Planet 9 from Outer Space - Pluto Geology and Geochemistry“. YouTube. Lunar and Planetary Institute (2016-yil 25-mart). 2021-yil 4-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 27-may.
  16. 16,0 16,1 Verbiscer, A. J.; Porter, S. B.; Buratti, B. J.; Weaver, H. A.; Spencer, J. R.; Showalter, M. R.; Buie, M. W.; Hofgartner, J. D.; Hicks, M. D. (2018). „Phase Curves of Nix and Hydra from the New Horizons Imaging Cameras“. The Astrophysical Journal. 852-jild, № 2. L35-bet. Bibcode:2018ApJ...852L..35V. doi:10.3847/2041-8213/aaa486.

Manba xatosi: <ref> tag with name "Steffl_2006" defined in <references> is not used in prior text.

Manba xatosi: <ref> tag with name "Stern_2015" defined in <references> is not used in prior text.


Manba xatosi: <ref> tags exist for a group named "lower-alpha", but no corresponding <references group="lower-alpha"/> tag was found