Omir ibn Fuhayra
Omir ibn Fuhayra (arabcha:عامر بن فهيرة) (586–625) – Islom paygʻambari Muhammadning sahobasi . U Abu Amr kunyasi bilan ham tanilgan[1].
Hayoti
[tahrir | manbasini tahrirlash]Ajdodlari afrikalik boʻlib, u Azd qabilasining mulkida qul boʻlib tugʻilgan[2]. Keyinchalik u Abu Bakrning oʻgay oʻgʻli Tufayl ibn Horisga tegishli boʻlgan. U ham shu qabiladan edi[3], ehtimol Omirdan yoshroq ham edi.
614-yildan oldin[4] Makkada musulmon boʻldi[5]. 614-yildan boshlab u Makkada qiynoqqa solingan, uni eʼtiqodidan qaytishga majburlashgan[4]. Unga tahdid qilganlarning nomi toʻgʻridan-toʻgʻri aytilmagan, ammo Abu Bakr uni Tufayldan sotib olib, ozod qilganlarida, taʼqiblar toʻxtadi[5][6]. Ozod qilingan qullar uchun odatdagidek, Omir Abu Bakrning xizmatida qoldi[5] va sogʻuvchi qoʻylarini boqishga alohida gʻamxoʻrlik qildi[4].
Hijrat
[tahrir | manbasini tahrirlash]622-yilda Muhammad va Abu Bakr Makkadan hijrat qilishganida, Omir kunduzi Abu Bakrning qoʻylarini oʻtlatib, kechqurun Abu Bakr va Muhammad yashiringan gʻorga olib keldi[7]. Ehtimol, qoʻylar izlarini yashirishi uchun boʻlgandir. Madinaga borish uchun gʻordan chiqqanlarida, Omir ularga hamroh boʻldi[8]. Suroqa ibn Mallikka Paygʻambarimiz tomonidan hech qanday zarar yetmasligi haqida xat yozgan edi.
Avvaliga Omir Madinada Saʼd ibn Xaysamaning huzurida qoldi[9]. Lekin keyinroq Abu Bakrning uyiga qaytib keldi. Muhammad Omir va Horis ibn Avs ibn Muoz oʻrtasidagi birodarlik toʻgʻrisida shartnoma tuzdi[9]. Ular kelganlaridan koʻp oʻtmay, Omir, Abu Bakr va Bilol Madina isitmasi bilan kasallandilar.
Omir Badr va Uhud janglarida qatnashgan[10].
Vafoti
[tahrir | manbasini tahrirlash]U 625-yil iyul yoki avgust oylarida Bir al-Maona jangida qatnashgan[11]. Kalb qabilasidan boʻlgan Jabbor ibn Sulma tomonidan pichoqlanganida: „Allohga qasamki, men muvaffaqiyatga erishdim!“ deb hayqirdi. U jangda birinchilardan boʻlib halok boʻldi. Urva uning jasadi hech qachon topilmaganini, chunki „farishtalar uni dafn qilishgan“ va u toʻgʻridan-toʻgʻri Jannatga koʻtarilganligini aytdi. Keyinroq Jabbor Omirning „Men gʻalaba qozondim“ degani bilan nima demoqchi ekanligini soʻradi. Omir jannatga erishganini aytishganda, Jabbor ham musulmon boʻldi[12].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr, pp. 176-177. London: Ta-Ha Publishers.
- ↑ Abdulmalik ibn Hisham. Notes to Ibn Ishaq’s Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad, p. 743 note 422. Oxford: Oxford University Press.
- ↑ Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr, pp. 176-177. London: Ta-Ha Publishers.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr, pp. 176-177. London: Ta-Ha Publishers.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
- ↑ Abdulmalik ibn Hisham. Notes to Ibn Ishaq’s Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad, p. 743 note 422. Oxford: Oxford University Press.
- ↑ Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
- ↑ Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul waʼl-Muluk. Translated by Landau-Tasseron, E. (1998). Volume 39: Biographies of the Prophetʼs Companions and Their Successors, pp. 138, 142. Albany: State University of New York Press.
- ↑ 9,0 9,1 Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr, pp. 176-177. London: Ta-Ha Publishers.
- ↑ Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
- ↑ Muhammad ibn Ishaq. Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. (1955). The Life of Muhammad. Oxford: Oxford University Press.
- ↑ Muhammad ibn Saad. Kitab al-Tabaqat al-Kabir vol. 3. Translated by Bewley, A. (2013). The Companions of Badr, pp. 176-177. London: Ta-Ha Publishers.