Nuriye Jetere
| Nuriye Jelilovna Jetere | |
|---|---|
| Tavalludi |
11-yanvar 1912-yil Boqchasaroy, Simferopol viloyati, Таvrida guberniyasi, Rossiya imperiyasi |
| Vafoti |
15-aprel 1991-yil (79 yosh) Тoshkent, O‘zbekiston SSR, SSSR |
| Fuqaroligi |
 Rossiya imperiyasi.svg){kind=small} RSFSR SSSR |
| Kasbi | aktrisa, raqqosa |
Nuriye Jelilovna Jetere (qizlik familiyasi Jelilova; 1912-yil 11-yanvar, Boqchasaroy — 1991-yil 15-aprel, Toshkent) — sovet Qrim-tatar aktrisasi, raqqosa. Server Jeterning turmush o‘rtog‘i.
Biografiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
1912-yil 11-yanvarda Baxchisaroyda tug‘ilgan. Simferopol tatar teatr va musiqa kollejini tamomlagan, shundan so‘ng 1925-yildan 1941-yilgacha Qrim-tatar drama teatrining aktrisasi bo‘lib ishlagan[1]. Tezda teatrning yetakchi aktrisalaridan biriga aylangan. Lope de Veganing „Oxirdagi it“ (Diana), Maksim Gorkiyning „Oxirgilar“ (Nastya), Shekspirning „Gamlet“ (Ofeliya), Shirvanzodaning „Namus“ (Sevil), Raisa Benyashning „Boqchasaroy fontani“ (Zarema) kabi spektakllarda bosh rollarni ijro etgan. „Boqchasaroy fontani“dagi Zarema roli (Pushkinning shu nomli sheʼriga asoslangan drama) muallif tomonidan Nuriye Jelilova uchun maxsus yozilgan. Nuriye raqqosa sifatida Moskva va Rostovdagi tanlovlarning ishtirokchisi va g‘olibi bo‘lgan. Qrim tatarlarning sanʼati odatda uch kishi tomonidan namoyish etilgan[2]. Sabriye Eredjepova (vokal), virtuoz skripkachi Appaz Medjitov va Nuriye Jelilova milliy raqslarni, jumladan, „Tim-tim“ va „Agir ava va haitarma“ni ijro etishgan. Ushbu jamoa chet elga gastrol safariga ketishi kerak bo‘lgan, ammo Ulug‘ Vatan urushi bunga to‘sqinlik qilgan.
1932-yilda qrim-tatar aktyori va dramaturgi Server Jeterga turmushga chiqqan va undan farzandli bo‘lgan. Qizi Jenni (1938-yilda tug‘ilgan) hozir Torontoda (Kanada) istiqomat qiladi[3].
1942-1944-yillarda Qrimn bosib olinishi paytida Nuriye Jelilovna Simferopolda qolgan. 1944-yil 18-mayda qizi bilan birga Sverdlovsk viloyati Novaya Lyalya qishlog‘iga surgun qilingan. 1947-yil boshida turmush o‘rtog‘i Server Jeter Nuriye va qiziga Maxachqal’adagi deportatsiya joylarini tark etishga ruxsat berilganiga ishonch hosil qilib birga yashagan, ammo birgalikdagi hayot uch oygina davom etgan. Nuriye Jelilova ajrashgandan so‘ng, quvg‘inda qolmaslik uchun Namanganga deportatsiya qilingan qarindoshlarining oldiga ko‘chib kelgan. Namangan yosh tomoshabinlar teatrida rejissyor yordamchisi boʻlib ishlagan[3].
Nuriye Jelilovna Jetere 1991-yil 15-aprelda vafot etgan. Toshkentda dafn etilgan.
Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Jetere, Server Jemilevich
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Абдульвапов Н. „Дом специалистов, в котором в 1930–1940-е гг. жил ряд выдающихся крымскотатарских государственных и культурных деятелей: поэты и писатели У. Ипчи, Ю. Болат, Ш. Алядин и М. Сулейман, композиторы А. Рефатов, И. Бахшиш, Я. Шерфединов, артисты С. и Н. Джетере, заместитель председателя Верховного суда Крымской АССР Г. Хайрединов и др.“,. Свод памятников истории, архитектуры и культуры крымских татар. Белгород: КОНСТАНТА, 2018 — 363 bet. ISBN 978-5-906952-68-4.
- ↑ Гульнара Бекирова. „Слёзы Сервера Джетере: в жизни и на сцене“. «Крым.Реалии» (2016-yil 25-avgust). 2016-yil 6-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 13-dekabr.
- ↑ 3,0 3,1 Дженни Джетере. „Изгнанницы“. milli-firka.org (2012-yil 18-may). Qaraldi: 2017-yil 13-dekabr.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Ursu D. P. "Jetere Nurie Jelilovna" Arxivnaya kopiya // " Zamonaviy Ukraina entsiklopediyasi " 30 jildda / ed. hisoblash I. M. Dzyuba [va boshqalar]; Ukraina Milliy Fanlar Akademiyasi, NOSH, Ukraina Milliy Fanlar Akademiyasi Zamonaviy Ukraina Entsiklopediyasining muvofiqlashtiruvchi byurosi. — K., 2008. — T. 8: Dl — Dya. — 716 b.: kasal. — ISBN 978-966-02-4458-0 .
- Nurie Jetere (1912-1991) nomidagi Qrim-tatar respublika kutubxonasi sayti. VA. Gasprinskiy