Moʻmin

Moʻmin - (arab. - eʻtiqod qiluvchi, dinga ishonuvchi) - ilk islom davrida Madina jamoasi (Umma) aʻzosi. Sharʻiy amallarni toʻkis bajaruvchi shaxs esa, muslim deb atalgan. Moʻmin va muslim lugʻaviy jihatdan bir-biridan tafovut qilngan. Keyinchalik ular bir mazmunda tushuniladigan boʻlgan. Qurʼonda Moʻmin soʻzi Allohning sifati va dindor eʻtiqodining ichki, axloqiy tomonini aks ettiruvchi alohida tushuncha sifatida besh joyda qoʻllanilgan.

Ulamolar kimni Moʻmin qatoriga kiritish haqida turli fikrlarni bildirganlar. Chunonchi, axli

Moʻmin (arab. — eʼtiqod qiluvchi, dinga ishonuvchi) — ilk islom davrida Madina jamosi (qarang Umma) aʼzosi. Sharʼiy amallarni toʻkis bajaruvchi shaxs esa muslim deb atalgan. M. va muslim lugʻaviy jihatdan bir-biridan tafovut qilingan. Keyinchalik ular bir mazmunda tushuniladigan boʻlgan. Qurʼ-onda M. soʻzi Allohning sifati va dindor eʼtiqodining ichki, axloqiy tomonini aks ettiruvchi alohida tushuncha sifatida qoʻllanilgan. M. — oddiy xalq tilida yuvosh, muloyim odam degan maʼnoni ham bildiradi.

sunna va jamoa "qalban ishongan" (akd bi-l-qalb), oʻz imonini ochiq, barchaga eʻlon qilib (iqror), chin niyat bilan yaxshi, solih amallarni qiluvchini Moʻmin deb hisoblaydi. Murjiʻiylar boʻlsa, qalban ishongan va oʻz imonini ochiq, barchaga eʻlon qilgan kishi (solih amal qilmasa ham) Moʻmindir, deydilar. Moʻminning mana shu ikki asosiy mohiyati haqidagi fikr boshqa tariqat va oqimlar tomonidan eʻtirof qilingan. Moʻmin -oddiy xalq tilida yuvosh, muloyim odam degan maʻnoni ham bildiradi.