Misandriya

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Misandriya (qadimgi yunoncha: μῖσος „nafrat“ va ἀνήρ „odam“), yoki erkaklarga nafrat — bu nafratni bildiruvchi tushuncha[1], erkaklarga nisbatan singib ketgan xurofot va notoʻgʻri qarash[2]. „Misandriya“ atamasi 19-asrdan beri maʼlum boʻlgan, ammo zamonaviy davrda erkaklar huquqlari harakati vakillari tomonidan mashhur boʻlgan[3]. Alohida-alohida, bir qator olimlar qora tanlilarga qarshi notoʻgʻri munosabat sifatida ajralib turadi. Androsentrik jamiyatda tizimli misoginiya bilan notoʻgʻri oʻxshashlik namunasi sifatida „misandry“ atamasidan foydalanish tanqid qilindi.

Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Antik davrda jinsiy aloqa falsafasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Qadimgi falsafiy va adabiy asarlarda erkaklar va ayollar teng deb hisoblanmagan, bu ularning „turli xil tabiati“ bilan turtki boʻlgan[4]. Froma Zeytlin oʻzining «Patterns of Gender in Aeschylean Drama: Seven against Thebes and the Danaid Trilogy» asarini qadimgi yunon adabiyotidagi misandriyaga bagʻishlagan.

Biroq, gender tadqiqotlariga koʻra, I. DA. Kostikovning soʻzlariga koʻra, qadimgi Yunonistonda Aristotelning falsafiy asarlarida, Demosfenning notiqlik bayonotlarida va umumiy madaniy darajada uchraydigan misoginiya hukmronlik qilgan[4]. Tadqiqotlarga koʻra, M. Finlay  qadimiy madaniyat, „ayollar tabiatan past koʻrib chiqildi va shuning uchun ularning vazifalari nasl va uy vazifalari bilan cheklangan edi va muhim ijtimoiy munosabatlar va kuchli shaxsiy qoʻshimchalar izlangan va erkaklar oʻrtasida topilgan“[4][5].

XIX asrda insonning salbiy qiyofasining paydo boʻlishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Sotsiolog Kristof Kuklik oʻzining „Axloqsiz jinsiy aloqa — salbiy andrologiyaning paydo boʻlishi haqida“ nomli dissertatsiyasida zamonaviy erkaklik va erkaklarning salbiy qiyofasi paydo boʻlish tarixini tahlil qiladi. Ushbu dissertatsiyaning tezi shundan iboratki, erkakning axloqsiz va zoʻravonlikka moyil boʻlgan stereotipi zamonaviy feminizmdan ancha oldin, yaʼni taxminan 1800-yilda Джон Миллар[de] , Iogann Gottlib Fixte va Vilgelm Gumboldt kabi faylasuflarning asarlarida paydo boʻlgan[6].

Misandriya va feminizm[tahrir | manbasini tahrirlash]

Amerikalik radikal feminist Andrea Dvorkin maqolalardan birida feministik yigʻilishda „oʻzini lezbiyen separatist deb eʼlon qilgan“ ayollarning biologik ustunligi, erkaklarni „tur“ sifatida yoʻq qilish zarurati va oʻtish davri haqidagi bayonotlarini qizgʻin qoʻllab-quvvatlaganini tanqid qildi. partenogenez uchun. Ushbu maqolada u erkaklar „sinf sifatida“ „axloqiy kretinlar“ ekanligini yozgan, ammo natsistlar Germaniyasi va Adolf Gitlerning yahudiylarga munosabati bilan parallel ravishda erkaklarga nisbatan feministik munosabatning biologik determinizmiga keskin eʼtiroz bildirgan[7].

Notoʻgʻrilikni koʻrsatadigan ayollarni radikal feminist Joanna Russ himoya qilgan. Uning nuqtai nazari boʻyicha, ayollarning notoʻgʻriligiga salbiy munosabat ayollar uchun erkaklarnikidan koʻra yuqori axloqiy meʼyorlarni belgilashni anglatadi, unda misoginiya normallashgan guruh sifatida[8].

Manosferadagi mashhurlik toʻlqinida " misandry " soʻzi feministlar tomonidan istehzoli tarzda qoʻllanila boshlandi[3][9].

2020-yilda fransuz feministi Арманж, Полин [Pauline Armange; Pauline Harmange] Я ненавижу мужчин [Я ненавижу мужчин; Moi les hommes, je les déteste] " inshosini nashr etdi. Armange bu haqda shunday dedi:

Nima desangiz ham, erkaklarni tanqid qilish bilanoq sizni notoʻgʻri deb ayblashadi. Oʻshanda men tushundim: aslida bu sizga kerak boʻlgan narsa.

400 nusxada nashr etilgan ushbu inshoning nashr etilishi Fransiya gender tengligi boʻyicha vazirligi maslahatchisi Ralf Zurmelining noroziligiga sabab boʻldi, bu esa ushbu mavzu boʻyicha ommaviy axborot vositalarida eʼlon qilinganidan keyin inshoning ommalashishiga beixtiyor hissa qoʻshdi[10].[11].

Qora tanqislikka qarshi[tahrir | manbasini tahrirlash]

"Qora erkaklar tadqiqotlari" bilan shugʻullangan bir qator olimlar qora tanlilarga qarshi notoʻgʻri ish bor degan fikrni bildirishmoqda (inglizcha: anti-Black misandry)[12][13][14].

Kontseptsiyani tanqid qilish[tahrir | manbasini tahrirlash]

Sotsiolog Allan Jonsonning taʼkidlashicha, misoginiya haqidagi daʼvolar feminizmga qarshi kurashish va eʼtiborni ayollardan erkaklarga qaratish uchun ishlatiladi, bu esa androsentrik madaniyatni targʻib qiladi. Jonsonning taʼkidlashicha, misoginiyaning madaniy oʻxshashi yoʻq va „odamlar koʻpincha erkaklarni oʻziga xos odamlar va erkaklarni hukmron va imtiyozli toifadagi odamlar sifatida chalkashtirib yuborishadi“.

Mark Ouelette „International Encyclopedia of Erkaklar va Erkaklik“ da „misandriyada misoginiyadan farqli oʻlaroq, tizimli, transtarixiy, institutsionalizatsiyalangan va qonunlarda mustahkamlangan antipatiya yoʻq“ deb yozadi. Uning fikricha, misoginiya va misandriya oʻrtasida oʻxshashliklar mavjud degan taxmin gender va hokimiyat masalalarini koʻrib chiqishni soddalashtiradi[15].

Antropolog Devid Gilmur, shuningdek, misoginiya „deyarli universal hodisa“ ekanligini taʼkidlaydi, holbuki misoginiyaning erkak hamkasbi yoʻq va baʼzida notoʻgʻrilikning namoyon boʻlishi „anʼanaviy erkak rolidagi erkaklardan nafratlanish“ emas, balki " madaniyat haddan tashqari erkaklik. U, shuningdek, bunday hodisalarda ayollarga, ular nima qilayotganidan yoki nimaga ishonishidan qatʼi nazar, aniq eʼtibor yoʻq, deb hisoblaydi, bu misoginiyaga xosdir[16].

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. ↑ „Misandry — Definition and More from the Free Merriam-Webster Dictionary“ (inglizcha). 2013-yil 28-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 24-may 2020-yil.
  2. ↑ Aikat D. Key Terms, Trends, Theories, and Themes // Misogyny Across Global Media. — 2021. — S. 301.
  3. ↑ 3,0 3,1 Marwick A. E., Caplan R. Drinking male tears: Language, the manosphere, and networked harassment // Feminist Media Studies. — 2018. — T. 18. — №. 4. — S. 543—559.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Костикова И. В. и др.. Введение в гендерные исследования, 2-е изд., Серия «Классический университетский учебник», М.: Аспект Пресс, 2005 — 26—29 bet. ISBN 5-7567-0331-4. 
  5. ↑ Tsitata po: Susan Moller Okin. Women in Western Political Thought. Princeton University Press, 1979 — 16 bet. ISBN 0-691-02191-0. 
  6. ↑ sm. takje: Christoph Kucklick: Das verteufelte Geschlecht. v Die Zeit. № 16, 2012 (arxivirovano s originala 20-aprelya 2012, provereno 12-iyunya 2017).
  7. ↑ {{{заглавие}}}(ingl.).
  8. ↑ Russ J. The new misandry // Radical Feminism: A Documentary Reader. — 1972. — S. 167—170.
  9. ↑ Maloney, Elizabeth. The Gender Wage Gap a Product of Misogyny, Not Just Gender Norms. (2022).
  10. ↑ Cappelle, Laura. „With 'I Hate Men,' a French Feminist Touches a Nerve“ (inglizcha). The New York Times (10-yanvar 2021-yil). Qaraldi: 3-mart 2021-yil.
  11. ↑ Cappelle, Laura. „With 'I Hate Men,' a French Feminist Touches a Nerve“ (inglizcha). The New York Times (10-yanvar 2021-yil). Qaraldi: 3-mart 2021-yil.
  12. ↑ Bryan N. Remembering Tamir Rice and other Black boy victims: Imagining Black playcrit literacies inside and outside urban literacy education // Urban Education. — 2021. — T. 56. — №. 5. — S. 744—771.
  13. ↑ Curry T. J. Killing boogeymen: Phallicism and the misandric mischaracterizations of Black males in theory // Res Philosophica. — 2018.
  14. ↑ Curry T. J., Curry G. Taking it to the people: Translating empirical findings about Black men and Black families through a Black public philosophy // Dewey Studies. — 2018. — T. 2. — №. 1. — S. 42-71.
  15. ↑ Ouellette, Marc „Misandry“,. International Encyclopedia of Men and Masculinities. Abingdon, UK; New York, N.Y.: Routledge, 2007 — 442–3 bet. ISBN 978-0-415-33343-6. 
  16. ↑ Gilmore, David G. Misogyny: The Male Malady. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2009, pp. 10-13, ISBN 978-0-8122-1770-4. 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Misandriya&oldid=4143835" dan olindi