Mel Ferrer
| Mel Ferrer | |
|---|---|
 Mel Ferrer 1960-yilda | |
| Tavalludi |
25-avgust 1917 |
| Vafoti |
2-iyun 2008 Santa-Barbara, AQSH |
| Kasbi | Aktyor, film rejissor, film produser |
| Faoliyat yillari | 1937-1998 |
| Yoʻnalish | vestern |
Mel Ferrer (inglizcha: Mel Ferrer; 1917-yil 25-avgust — 2008-yil 2-iyun) amerikalik aktyor, rejissor va produser.
Biografiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Melchor Gaston Ferrer[1] Uning ajdodlari katolik boʻlgan. Ispaniya (Kataloniya) va Irlandiyadan kelgan muhojirlar edi.[2] Nyu-Jersida tugʻilgan. Ferrer oʻzining aktyorlik faoliyatini 1930-yillarning oʻrtalarida yozgi teatrlardagi chiqishlardan boshlagan. 1937-yilda u Brodvey tatrida raqqos sifatida faoliyatini boshladi va ikki yildan soʻng u aktyorlik debyutini qildi.
1946-yilda Ferrer Brodvey spektakllaridan birida rejissor sifatida ishladi va shu bilan birga rejissor sifatida debyut qildi. Faoliyati davomida u oʻnta film suratga oldi, shuningdek, kino va televideniyada yuzdan ortiq rollarni ijro etdi. Uning kino asarlari orasida eng koʻzga koʻringanlari „Skaramuche“dagi Noel (1952), „Lili“ dagi Pol Bertalelet (1953), „Davra stol ritsarlari“da Artur (1953), „Urush va tinchlik“da Andrey Bolkonskiy (1956) va „Quyosh ham chiqadi“ dramasidagi Robert Kondir(1957).
Produser sifatida u oʻzini 1967-yilda suratga olingan, oʻz rafiqasi Odri Xepbern bosh rolni ijro etgan „Qorongʻigacha kutib turing“ trillerida muvaffaqiyatli koʻrsatdi. Oʻgʻli Shonni dunyoga keltirgan Xepbernga uylanishidan oldin aktyor uch marta turmush qurgan va besh farzandning otasi edi[3][4] 1971-yilda, Xepbern bilan ajrashganidan uch yil oʻtgach, Ferrer boshqa turmush qurdi (beshinchi marta: Yelizaveta Suxotina), bu safar 2008-yil iyun oyida yurak yetishmovchiligidan vafot etguniga qadar umrining oxirigacha rafiqasi bilan yashadi.
Kino sanoatiga qoʻshgan hissasi uchun Mel Ferrer "Shon-shuhrat xiyoboni"da yulduzga ega.
Filmografiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
| Yil | Film nomi | Rol |
|---|---|---|
| 1947 | The Fugitive | Serning otasi |
| 1950 | Born to Be Bad | Gobbi |
| 1952 | Rancho Notorious | Pol Bertale |
| 1953 | Lili | Frenchi Feyrmont |
| 1953 | Knights of the Round Table | Qirol Artur |
| 1956 | War and Peace | Andrey Bolokonskiy |
| 1956 | Elena et les Hommes | Anri de Shevenkur |
| 1957 | The Sun Also Rises | Robert Kon |
| 1959 | The World, the Flesh and the Devil | Benson Taker |
| 1960 | Et mourir de plaisir | Leopoldo de Kranshteyn |
| 1960 | The Hands of Orlac | Stiven Orlak |
| 1962 | Le Diable Et Les Dix Commandements | Filip Allan |
| 1962 | The Longest Day | Robert Heyns |
| 1963 | Charade | tungi klubdagi kashanda |
| 1964 | Paris When It Sizzles | shifokor Djekkil va mister Hayd |
| 1964 | Sex and the Single Girl | Rudi de Mayer |
| 1967 | Wait Until Dark | |
| 1973 | Columbo | Djerri Parks |
| 1974 | Marcus Welby, M.D. | Karlo |
| 1975 | La polizia accusa: il Servizio Segreto uccide | tergovchi Mannino |
| 1975 | Morte sospetta di una minorenne | politsiyachi |
| 1977 | Eaten Alive | Harvi Vud |
| 1977 | Baretta | Aleks Kreymer |
| 1977 | Hawaii Five-O | Emil Radik |
| 1979 | L’ Isola degli uomini pesce | Redkliff |
| 1979 | Dallas | Harrison Peydj |
| 1980 | Mangiati vivi | professor Karter |
| 1980 | Incubo sulla città contaminata | general Marchison |
| 1980 | Lili Marleen | David Mendelson |
| 1981 | Falcon Crest | Filipp Erkinson |
| 1981 | One Shoe Makes it Murder | Karl Charnok |
| 1982 | The Love Boat | Jek Pauers |
| 1985 | Hotel | Garret Hardi |
| 1985 | Murder, She Wrote | Erik Bram |
| 1985 | Peter the Great | Frederik |
| 1986 | Outrage! | sudya Maykl Lengel |
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Some sources spell his first name as MELCHIOR but this is incorrect based on Ferrer’s records at Princeton University. Also he was named for his paternal grandfather, Melchor Ferrer. And the name MELCHOR G. FERRER was used on the cover of Titoʻs Hats, a childrenʼs book that Ferrer wrote in 1940.
- ↑ "Joseph OʻDonohue, Real Estate Man, Dead", The New York Times, October 31, 1937
- ↑ "Catharsis", Time, 10 February 1941
- ↑ Helen Colton, „Reluctant Star“, The New York Times, 4 September 1949