Ibodat: Versiyalar orasidagi farq
Kontent oʻchirildi Kontent qoʻshildi
Net |
37.110.208.249 tomonidan qilingan 1610256 tahriri qaytarildi (mun.) Copy violation: http://www.ahlisunnat.com/print/index/40?data=article |
||
| Qator 1: | Qator 1: | ||
'''Ibodat''' (arab. — sigʻinmoq, bosh egmoq) — gʻayritabiiy kuchlar (xudo, ruh va b.) ga sirinish, iltijo qilish. I. har qanday dinga xos. Turli dinlarda turlicha I. qilinadi. Diniy eʼtiqodning tarkibiy qismi sifatida I. qatʼiy tartib va qoidalarga boʻysundirilgan. Mas, xristianlar xochga choʻqinadilar, musulmonlar kuniga besh vaqt namoz oʻqib I. qiladilar. Islomda diniy pok hisoblanmaganlar, akli norasolar, xastalar I. dan ozod qilingan. I. yakka holda yoki koʻpchilik boʻlib bajariladi. Diniy taʼlimotga koʻra, butun borliqni unutib, oʻzini faqat xudoga yaqinligini, unga itoatkorligini his etgan holda I. qilish kerak. <ref>[[OʻzME]]. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil</ref> |
'''Ibodat''' (arab. — sigʻinmoq, bosh egmoq) — gʻayritabiiy kuchlar (xudo, ruh va b.) ga sirinish, iltijo qilish. I. har qanday dinga xos. Turli dinlarda turlicha I. qilinadi. Diniy eʼtiqodning tarkibiy qismi sifatida I. qatʼiy tartib va qoidalarga boʻysundirilgan. Mas, xristianlar xochga choʻqinadilar, musulmonlar kuniga besh vaqt namoz oʻqib I. qiladilar. Islomda diniy pok hisoblanmaganlar, akli norasolar, xastalar I. dan ozod qilingan. I. yakka holda yoki koʻpchilik boʻlib bajariladi. Diniy taʼlimotga koʻra, butun borliqni unutib, oʻzini faqat xudoga yaqinligini, unga itoatkorligini his etgan holda I. qilish kerak. <ref>[[OʻzME]]. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil</ref> |
||
== Sarlavha matni == |
|||
== Manbalar == |
== Manbalar == |
||
{{manbalar}} |
{{manbalar}} |
||
Share on facebook Share on twitter Share on vk Share on odnoklassniki_ru Share on mymailru Share on email Share on favorites |
|||
Ибодат – деб, бизни ва бутун мавжудотни йўқдан бор қилган ва ҳар дақиқада кўринадиган ва кўринмайдиган бало-қазолардан асраб турган, ҳар дақиқада турли неъматлар, яхшиликлар бериб парвариш қилаётган Аллоҳу таолонинг амрларига ва таъқиқларига амал қилишга айтилади. |
|||
Ибодат – деб, Аллоҳу таолонинг муҳаббатига мушарраф бўлган пайғамбарларга, авлиёларга, олимларга ўхшаш учун ҳаракат қилишга, уларнинг айтганларини адо этишга ва уларга тобеъ бўлишга айтилади. |
|||
Инсонга битмас-туганмас неъматлар, ризқлар юбориб турган Аллоҳу таолога кучи етгунча шукр этиш, ҳар бир инсоннинг инсонлик ёки қуллик вазифасидир. Оқил инсонларга ярашадиган бу вазифа ҳам қарз, ҳам фарздир. Лекин, инсонлар ўзларининг қусурли, ожиз, қисқа ақллари билан Аллоҳ “жалла жалолуҳу”га қандай қилиб шукр қилиш кераклигини ҳеч қачон топа олмаганлар. Шукр ва ҳурмат мақсадида бажариладиган вазифалар Аллоҳу таоло тарафидан билдирилмагунча, инсонларнинг шукр ва ибодат қилаяпман деб ишлаётан нарсалари, ширк ёки ҳақорат бўлиши ҳам мумкин. |
|||
Ана шунинг учун инсонларнинг Яратганга қалб, тил ва бадан билан ўташи керак бўлган шукр қарзи, қуллик вазифалари Аллоҳу таоло тарафидан билдирилган бўлиб, Унинг суюкли пайғамбари тарафидан бизларга таблиғ қилинди. |
|||
Аллоҳу таоло амр этган қуллик вазифаларига Исломият дейилади. Аллоҳга қилинадиган шукр пайғамбарининг йўлидан юриш орқалигина адо этилиши мумкин. Пайғамбар йўли эса, Аҳли суннатнинг мазҳаб имомларига тобеъ бўлиш орқали топилади. Ўша йўлдан юрмаган, четга чиққан кимсаларнинг ҳеч бир шукрини, ҳеч қайси ибодатини Аллоҳу таоло қабул қилмайди ва улардан рози бўлмайди. |
|||
Демакки, эси-хуши жойида бўлган ҳар бир банда Аллоҳу таолога шукр ва ибодат қилиши учун, Муҳаммад алайҳиссаломнинг кўрсатган йўлидан юришга мажбурдир. Ул сарварга тобеъ бўлган киши, шубҳасиз мусулмондир. Аллоҳу таолога шукр қилишга, яъни пайғамбарга тобеъ бўлишга эса Ибодат қилиш дейилади. Исломият икки қисмга бўлинади: |
|||
1. Қалб билан эътиқод қилиниши, ишонилиши керак бўлган нарсалар. |
|||
2. Бадан ва қалб билан бирга адо этиладиган ибодатлар. |
|||
Бадан орқали бажариладиган ибодатларнинг энг улуғи намоздир. Мукаллаф бўлган ҳар бир мусулмоннинг кунда беш вақт намоз ўқиши фарздир. |
|||
{{stub}} |
{{stub}} |
||
{{no iwiki}} <!-- Bot tomonidan yaratildi --> |
{{no iwiki}} <!-- Bot tomonidan yaratildi --> |
||
Namoz dinning ustuni namoz oqi tun kuni |
|||
10-Aprel 2014, 02:15 dagi koʻrinishi
Ibodat (arab. — sigʻinmoq, bosh egmoq) — gʻayritabiiy kuchlar (xudo, ruh va b.) ga sirinish, iltijo qilish. I. har qanday dinga xos. Turli dinlarda turlicha I. qilinadi. Diniy eʼtiqodning tarkibiy qismi sifatida I. qatʼiy tartib va qoidalarga boʻysundirilgan. Mas, xristianlar xochga choʻqinadilar, musulmonlar kuniga besh vaqt namoz oʻqib I. qiladilar. Islomda diniy pok hisoblanmaganlar, akli norasolar, xastalar I. dan ozod qilingan. I. yakka holda yoki koʻpchilik boʻlib bajariladi. Diniy taʼlimotga koʻra, butun borliqni unutib, oʻzini faqat xudoga yaqinligini, unga itoatkorligini his etgan holda I. qilish kerak. [1]
Manbalar
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |
|
Bu maqolada boshqa til boʻlimlariga ishorat yoʻq. Siz ularni topib va ushbu maqolaga qoʻshib, loyihaga yordam berishingiz mumkin. |