Boris Pasternak: Versiyalar orasidagi farq

Tarixni interaktiv tarzda koʻrib chiqish

Kontent oʻchirildi Kontent qoʻshildi

Inline

27-Iyun 2013, 10:54 dagi koʻrinishi

Pasternak Boris Leonidovich [1890.29.1(10.2), Moskva - 1960.30.5, Moskva viloyati Peredelkino qishlogʻi] — rus shoiri. Sanʼatkor oilasida tugʻilgan. Bolalik va yoshlik yillarida tasviriy sanʼat va musiqa kompozitsiyasi bilan qiziqqan. 1909 y. musiqachilik kasbidan voz kechib, Moskva universitetining tarix-falsafa f-tiga oʻqishga kirgan. 1912 y. Germa-niyaga borib, Mar-burg universitetida bir semestr oʻqigan. Ammo koʻp oʻtmay, faylasuflik istiqbolidan ham voz kechib, sheʼriyat bilan shugʻullana boshlagan. "Bulutlar orasidagi egizak" (1914) nomli birinchi sheʼriy toʻplami nashr etilgan. 1917 y. toʻntarishi arafasida u futuristlar bilan aloqa oʻrnatib, ular taʼsiriga beriladi. Biroq boshqa futuristlardan farqdi oʻlaroq, P. oʻtmish va "eski" madaniyatdan yuz oʻgirmay, 19-a. rus (M.Yu. Lermontov, F.I.Tyutchev) va nemis (R.M.Rilke) falsafiy li-rikasi anʼanalarini davom ettiradi. "Hayot mening hamshiram" (1917) sheʼrida P. sheʼriyatining muhim xususiyatlaridan biri — tabiat olami, hayot bilan uzviylik ilk bor koʻzga tashlanadi. 20-y.lardan boshlab P. sheʼriyatida li-rikadan epos sari intilish tamoyili seziladi va u "Toʻqqiz yuz beshinchi yil", "Leytenant Shmidt" dostonlarida lirik tafakkurdan epik tafakkurga oʻta boshlaydi. P. urush va inqiloblar davridagi inson taqdiriga ba-gʻishlangan "Samoviy yoʻllar" (1924— 33) nasriy kitobi hamda "Sikorskiy" sheʼriy romanida voqeiy syujetga qarshi oʻlaroq tabiat olami va muhabbat bilan bogʻliq syujetni oʻrtaga tashlaydi. P. bu asarlarida inqilob oldida turgan yuksak maqsadni tan olgani holda maqsadga erishishning inqilobiy zulm va zoʻravonlik yoʻlini keskin inkor etadi. 30-y.larning oʻrtalarida — 40-y.larda yaratgan asarlarida ("Sanʼatkor", 1936; "Barvaqt yurgan poyezdlar", 1931) P. obrazlar tizimini soddalashtirib, rus klassiklariga xos "ravshan uslub"ga oʻta boshlagan.

P. qariyb butun ijodi davomida nasriy asarlar yaratishga ham katta eʼtibor bergan. U urushdan keyingi yillarda "Doktor Jivago" (1957, Milan) romanini yozib, unda shaxsiy hayot bilan ijtimoiy borliq oʻrtasida arosatda qolgan Sergey Sikorskiyga qondosh rus ziyolisining obrazini yaratgan. U ushbu romanda sovet davri yozuvchilari orasida birinchi boʻlib inqilob gʻoyasini rad etgan va jamiyatni ijtimoiy jihatdan qayta qurish mumkinligiga shubha bildirgan. Mazkur asar P.ning totalitar tuzum tomonidan tazyiq ostiga olinishiga sabab boʻlgan. P. 50—60-y.larda "Yayragan chogʻingda" (1956—59) sheʼrlar turkumi, "Odamlar va holatlar" (1957), "Koʻr sohib-jamol" (1969 y. nashr etilgan) drama-tik dostonlarini yozgan. Shekspir, Gyote, Shelli, Verlen, Petyofi va b. shoirlarning asarlarini rus tiliga tarjima qilgan. Nobel mukofoti la-ureati (1958).

Manbalar

Stixotvoreniya i poemi, M.—L., 1965;Vozdushnie puti. Proza raznix let, M., 1982.

Naim Karimov.

Ushbu maqola chaladir. Siz uni boyitib, Vikipediyaga yordam berishingiz mumkin.
Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak.

Bu maqolada boshqa til boʻlimlariga ishorat yoʻq.
Siz ularni topib va ushbu maqolaga qoʻshib, loyihaga yordam berishingiz mumkin.

Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan.

5-May 2013, 05:40 dagi koʻrinishi tahrirlash CoderSIBot (munozara \| hissa) Botlar 187 765 edits Yangi maqola yaratildi		27-Iyun 2013, 10:54 dagi koʻrinishi tahrirlash bekor qilish DastyorBot (munozara \| hissa) Botlar 516 159 edits k un-t → universitet Keyingi tahrir →
Qator 1:		Qator 1:
	'''Pasternak Boris Leonidovich''' [1890.29.1(10.2), Moskva - 1960.30.5, Moskva viloyati Peredelkino qishlogʻi] — rus shoiri. Sanʼatkor oilasida tugʻilgan. Bolalik va yoshlik yillarida tasviriy sanʼat va musiqa kompozitsiyasi bilan qiziqqan. 1909 y. musiqachilik kasbidan voz kechib, Moskva ~~un-tining~~ tarix-falsafa f-tiga oʻqishga kirgan. 1912 y. Germa-niyaga borib, Mar-burg ~~un-tida~~ bir semestr oʻqigan. Ammo koʻp oʻtmay, faylasuflik istiqbolidan ham voz kechib, sheʼriyat bilan shugʻullana boshlagan. "Bulutlar orasidagi egizak" (1914) nomli birinchi sheʼriy toʻplami nashr etilgan. 1917 y. toʻntarishi arafasida u futuristlar bilan aloqa oʻrnatib, ular taʼsiriga beriladi. Biroq boshqa futuristlardan farqdi oʻlaroq, P. oʻtmish va "eski" madaniyatdan yuz oʻgirmay, 19-a. rus (M.Yu. Lermontov, F.I.Tyutchev) va nemis (R.M.Rilke) falsafiy li-rikasi anʼanalarini davom ettiradi. "Hayot mening hamshiram" (1917) sheʼrida P. sheʼriyatining muhim xususiyatlaridan biri — tabiat olami, hayot bilan uzviylik ilk bor koʻzga tashlanadi. 20-y.lardan boshlab P. sheʼriyatida li-rikadan epos sari intilish tamoyili seziladi va u "Toʻqqiz yuz beshinchi yil", "Leytenant Shmidt" dostonlarida lirik tafakkurdan epik tafakkurga oʻta boshlaydi. P. urush va inqiloblar davridagi inson taqdiriga ba-gʻishlangan "Samoviy yoʻllar" (1924— 33) nasriy kitobi hamda "Sikorskiy" sheʼriy romanida voqeiy syujetga qarshi oʻlaroq tabiat olami va muhabbat bilan bogʻliq syujetni oʻrtaga tashlaydi. P. bu asarlarida inqilob oldida turgan yuksak maqsadni tan olgani holda maqsadga erishishning inqilobiy zulm va zoʻravonlik yoʻlini keskin inkor etadi. 30-y.larning oʻrtalarida — 40-y.larda yaratgan asarlarida ("Sanʼatkor", 1936; "Barvaqt yurgan poyezdlar", 1931) P. obrazlar tizimini soddalashtirib, rus klassiklariga xos "ravshan uslub"ga oʻta boshlagan.		'''Pasternak Boris Leonidovich''' [1890.29.1(10.2), Moskva - 1960.30.5, Moskva viloyati Peredelkino qishlogʻi] — rus shoiri. Sanʼatkor oilasida tugʻilgan. Bolalik va yoshlik yillarida tasviriy sanʼat va musiqa kompozitsiyasi bilan qiziqqan. 1909 y. musiqachilik kasbidan voz kechib, Moskva universitetining tarix-falsafa f-tiga oʻqishga kirgan. 1912 y. Germa-niyaga borib, Mar-burg universitetida bir semestr oʻqigan. Ammo koʻp oʻtmay, faylasuflik istiqbolidan ham voz kechib, sheʼriyat bilan shugʻullana boshlagan. "Bulutlar orasidagi egizak" (1914) nomli birinchi sheʼriy toʻplami nashr etilgan. 1917 y. toʻntarishi arafasida u futuristlar bilan aloqa oʻrnatib, ular taʼsiriga beriladi. Biroq boshqa futuristlardan farqdi oʻlaroq, P. oʻtmish va "eski" madaniyatdan yuz oʻgirmay, 19-a. rus (M.Yu. Lermontov, F.I.Tyutchev) va nemis (R.M.Rilke) falsafiy li-rikasi anʼanalarini davom ettiradi. "Hayot mening hamshiram" (1917) sheʼrida P. sheʼriyatining muhim xususiyatlaridan biri — tabiat olami, hayot bilan uzviylik ilk bor koʻzga tashlanadi. 20-y.lardan boshlab P. sheʼriyatida li-rikadan epos sari intilish tamoyili seziladi va u "Toʻqqiz yuz beshinchi yil", "Leytenant Shmidt" dostonlarida lirik tafakkurdan epik tafakkurga oʻta boshlaydi. P. urush va inqiloblar davridagi inson taqdiriga ba-gʻishlangan "Samoviy yoʻllar" (1924— 33) nasriy kitobi hamda "Sikorskiy" sheʼriy romanida voqeiy syujetga qarshi oʻlaroq tabiat olami va muhabbat bilan bogʻliq syujetni oʻrtaga tashlaydi. P. bu asarlarida inqilob oldida turgan yuksak maqsadni tan olgani holda maqsadga erishishning inqilobiy zulm va zoʻravonlik yoʻlini keskin inkor etadi. 30-y.larning oʻrtalarida — 40-y.larda yaratgan asarlarida ("Sanʼatkor", 1936; "Barvaqt yurgan poyezdlar", 1931) P. obrazlar tizimini soddalashtirib, rus klassiklariga xos "ravshan uslub"ga oʻta boshlagan.

	P. qariyb butun ijodi davomida nasriy asarlar yaratishga ham katta eʼtibor bergan. U urushdan keyingi yillarda "Doktor Jivago" (1957, Milan) romanini yozib, unda shaxsiy hayot bilan ijtimoiy borliq oʻrtasida arosatda qolgan Sergey Sikorskiyga qondosh rus ziyolisining obrazini yaratgan. U ushbu romanda sovet davri yozuvchilari orasida birinchi boʻlib inqilob gʻoyasini rad etgan va jamiyatni ijtimoiy jihatdan qayta qurish mumkinligiga shubha bildirgan. Mazkur asar P.ning totalitar tuzum tomonidan tazyiq ostiga olinishiga sabab boʻlgan. P. 50—60-y.larda "Yayragan chogʻingda" (1956—59) sheʼrlar turkumi, "Odamlar va holatlar" (1957), "Koʻr sohib-jamol" (1969 y. nashr etilgan) drama-tik dostonlarini yozgan. Shekspir, Gyote, Shelli, Verlen, Petyofi va b. shoirlarning asarlarini rus tiliga tarjima qilgan. Nobel mukofoti la-ureati (1958).		P. qariyb butun ijodi davomida nasriy asarlar yaratishga ham katta eʼtibor bergan. U urushdan keyingi yillarda "Doktor Jivago" (1957, Milan) romanini yozib, unda shaxsiy hayot bilan ijtimoiy borliq oʻrtasida arosatda qolgan Sergey Sikorskiyga qondosh rus ziyolisining obrazini yaratgan. U ushbu romanda sovet davri yozuvchilari orasida birinchi boʻlib inqilob gʻoyasini rad etgan va jamiyatni ijtimoiy jihatdan qayta qurish mumkinligiga shubha bildirgan. Mazkur asar P.ning totalitar tuzum tomonidan tazyiq ostiga olinishiga sabab boʻlgan. P. 50—60-y.larda "Yayragan chogʻingda" (1956—59) sheʼrlar turkumi, "Odamlar va holatlar" (1957), "Koʻr sohib-jamol" (1969 y. nashr etilgan) drama-tik dostonlarini yozgan. Shekspir, Gyote, Shelli, Verlen, Petyofi va b. shoirlarning asarlarini rus tiliga tarjima qilgan. Nobel mukofoti la-ureati (1958).