Jungʻorlarning Oltishahrni zabt etishi
| Jungʻorlarning Oltishahrga bosqini | |
|---|---|
| Faol | 1678–1680 |
| Qoʻmondonlar | |
| Eʼtiborga loyiq qoʻmondonlar |
Jungʻorlar tomonidan: Āfāqiyya Oq tog`liq Naqshbandiy Sufiy Xo`jalar Turfon xonligi Kumul xonligi Yorkent xonligi tomonidan: Isḥāqiyya Qora tog`liq |
Jungarlarning Oltishahrni bosib olishi natijasida Jungriyadagi Tibet buddist Jungor xonligi Oltishahrdagi ( Tarim havzasi ) Chingiziylar hukmronligidagi Chagʻatoy xonligini bosib olib, oʻziga boʻysundirdi. U Chig‘atoy xonligining mustaqilligiga yakuniy nuqta qo‘ydi.
Bosqin[tahrir | manbasini tahrirlash]
Tarim havzasidagi turkiy musulmon oʻtroq xalq dastlab Chigʻatoy xonligi, Jungriyadagi koʻchmanchi Oyrat jungʻor buddistlari esa Jungʻor xonligida hukmronlik qilgan.
Sengge boshchiligidagi jung‘or oyratlari Abdullaxon davrida Chag‘atoy xonligiga hujum qildi. [1]
Muhammad payg‘ambarning avlodlari bo‘lmish naqshband so‘fiy xo‘jalari XVII asr boshlarida Tarim havzasida hukmron kuch sifatida Chig‘atoy xonlari o‘rnini egallagan edi. Xojalarning ikki firqasi: Afaqiy (Oq tog') va Ishoqiy (Qora tog') firqalari o'rtasida kurash borar edi. Afaqiy Ishoqiydan mag'lub bo`lib, Afaqiy Xoja 1677-yilda Tibet buddistlarining rahbari 5-Dalay Lamani uning tomonidan mojaroga aralashishga taklif qiladi. 5-Dalay Lama Jung`or xonligidagi jung`or buddistlarini ushbu taklifga javob berishga chaqiradi. Shundan so‘ng Jung‘or xonligi 1680-yilda Tarim havzasini bosib olib, Afaqixo‘jani o‘z qo‘g‘irchoq hukmdori sifatida tayinlab qo‘yadi.
Xoja Afaq Lxasaga qochib ketib, 5-Dalay lamadan oʻzining Afaqiy tarafdorlariga Tarim havzasini (Qashgʻariya) nazorat qilishida yordam berishini soʻradi.[2] Shundan keyin Dalay Lama jungʻorlar rahbari Galdandan Xoja Afaqni Qashgʻariya hukmdorligiga tiklashni soʻraydi. [2] Xoja Afaq 1678-1680-yillarda Jungʻorlar Tarim havzasini bosib olib, Afaqi xoʻjalarini qoʻgʻirchoq hukmdorlari qilib koʻtarishlarida Galdan boshchiligidagi jungorlar bilan hamkorlik qilgan. [2] [3] [4] [5] [6] 5-Dalay Lama Galdanning Tarim havzasi va Turfon havzasini bosib olishiga imkon beradi. [2] 5-Dalay Lama jungʻor xoni Galdandan musulmonlardan olingan urush oʻljalarini qabul qiladi. Ular musulmonlarni “bidʼatchilar” deb atashadi. [1]
Qoratogʻlilar anti-afoqxoʻja adabiyotini targʻib qilganlar. Jungʻor bosqini va hukmronligiga chorlagan harakatlari uchun Afaq Xoja baʼzi uygʻur millatchilari tomonidan yolgʻonchi va sotqin hamkor sifatida koʻrilsa-da, uning qabri boshqa uygʻurlar tomonidan haligacha eʼzozlanib, hurmatga sazovor boʻlmoqda. [7]
Jungarlarning Oltishahr ustidan hukmronligi[tahrir | manbasini tahrirlash]
“Biz hozir Ili va uning atrofidagi tumanlarda istiqomat qilgan moʻgʻullarga mansub boʻlgan jungʻorlar yoki qalmuqlarning kelib chiqishiga keldik. Oʻsha davrning koʻzga koʻringan namoyandalaridan biri boʻlgan Xon Galdan Bokosha boshchiligida ularning chegaralari shimolda Sibirga, janubda esa Kucha, Qorashahr va Kunya-Turfongacha choʻzilgan. Ammo Xaldan xitoylarga qarshi isyon koʻtarib, qatʼiy jazolandi.
Uning jiyani va vorisi Se Van Rabdan sharqda Xamidan, gʻarbda Xoʻqandgacha hukmronlik qilgan va 1727-yilda oʻldirilguniga qadar Jungriya hukmdorlarining eng qudratlisi boʻlgan. Torgut moʻg'ullari undan qoʻrqib Volga qirgʻoqlariga koʻchib ketishdi. Ser Genri Xovort Se Van va ruslar oʻrtasidagi munosabatlar haqida qiziqarli maʼlumot beradi: Buyuk Pyotr Sharqiy Turkiston oltinlari haqidagi mish-mishlarga berilib, Irtish bo'ylab 3000 kishilik missiyani Yakandga jo'natgan; ammo jung‘orlar hujum qilib, ularni ortga qaytishga majbur qilishgan.
Afaqi xoja Qashqardan haydalib, Lxassadan panoh topadi va u yerda Dalay Lama bilan doʻstlashib, jungʻarlardan yordam soʻrashni maslahat berdi. 1678-yilda ular Qashqarni egallab, u koʻp yillar davomida hokimiyatda qoldi va Apak hazratlari xon noibi sifatida hukmronlik qildilar va yiliga 62 ming funt sterlingga teng soliq toʻladilar. Keksaligida avliyo oʻz shogirdlari orasida vafot etish uchun nafaqaga chiqdi." - Ser Persi Sayks va Ella Sayks. Sayks, Ella va Persi Sayks. 270-271 betlar Oʻrta Osiyo choʻllari va vohalari orqali. London. Macmillan and Co. Limited, 1920 yil.
Jung`or xoni Galdan 1680-yilda Tarim havzasiga bostirib kirdi. Jung`orlar Xami va Turfondan taslim bo`lish xatlarini oldilar, ular bosqinda jung‘or qo‘shiniga qo‘shilish uchun 120 ming kishilik askar yubordilar. Jung`or Oyrat qoʻshini va uning Oq togʻ tariqatidagi ittifoqchilari shundan soʻng Tarimni osonlik bilan zabt etib, Chagʻatoylar sardori Ismoilxonning oʻgʻli Chigʻatoy shahzodasi Bobak Sultonni ham magʻlub etib, oʻldirdilar. Qashg‘ar va Yorkend jung‘orlar qo‘liga o‘tib, chig‘atoy generali Yivazibo bek o‘ldirildi. Jung‘orlar Ismoilxon oilasini qo‘lga olib, Iliga surgun qildilar. [1]
Chig‘atoy podshohi Abdur-Rashidxon II Galdan tomonidan qo‘g‘irchoq hukmdor etib tayinlangan edi. Biroq Afaq Xo‘ja tez orada muammo tug‘dirdi va Afaq bilan Abdur-Rashid o‘rtasidagi nizo Afaqning ikkinchi marta surgun qilinishiga sabab bo‘ldi. 1682-yilda Ilida, keyin Yorkandda zo'ravonliklar avj oldi va uning o'rniga ukasi Muhammad Amin Xon keldi. Sin Xitoyi ikki marta Turfon orqali Muhammad Amindan o‘lpon oldi. 1690-yillarda mo‘g‘ullarga jo`natilgan elchilar va 1691-yilda Buxoro xoni Subxonquli huzuriga elchilar jo`natilganda Muhammad Amin “qirg‘iz kofirlari” (jung‘orlar)dan xalos bo‘lishda yordam so‘raydi. Bular Muhammad Aminning ushbu xorijiy davlatlardan (Sin Xitoyi, Boburiylar Hindistoni va Buxoro) jungʻorlarga qarshi mustaqillikka erishish uchun yordam soʻrashga harakatlari edi. [1]
Afaqi Xoja Oq Tog' tarafdorlari isyon ko'tarib, 1694 yilda Muhammad Aminni o'ldirishadi va Afaq Xo'janing o'g'li Yahyoxo'ja hokimiyatni qo'lga oldi, biroq Afaqiy hukmronligi bor-yo'g'i ikki yil davom etdi, qo'zg'olon natijasida ham o'g'il, ham ota Xo`jalar o'ldirildi. 1696 yilda Abdu r-Rashidning yana bir ukasi Muhammad Mo‘min (Akboshxon) xon bo‘ldi, ammo Qashg‘ar beklari va qirg‘izlar qo‘zg‘olon ko‘tarib, Muhammad Mo‘minni Yorkentga hujum chog‘ida qo‘lga oladilar. Yorkent beglarining aralashuvi natijasida jung‘orlar qirg‘izlarni mag‘lub etishadi va Mirzo Olim Shoh begni Yorkentga hukmdor qilib, Chig‘atoylar hukmronligini butunlay yo‘qqa chiqardilar. [1]
1680-yildan boshlab jung'orlar Tarim ustidan suveren xo'jayinlar sifatida hukmronlik qilsalarda, 16 yil davomida chig'atoylardan qo'g'irchoq hukmdorlar sifatida foydalandilar. Jung`orlar Tarim havzasi ustidan xavfsiz hukmronlik qilish uchun Ilida xo`jalar va xonlar kabi yo`lboshchilarning oʻgʻillarini yoki bevosita boshliqlarning oʻzlarini garovda ushlab turishgan. Uyg'urlarning madaniyati va diniga tazyiq o`tkazilmagan bo'lsa-da, jung'orlar ularni iqtisodiy jihatdan sezilarli darajada ekspluatatsiya qildilar. [1]
Soliqlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
Uygʻurlarga jungʻorlar tomonidan belgilangan ogʻir, hatto toʻlash imkoni boʻlmagan bir qancha soliqlar soliingan. Ularga suvni tejash solig'i, hayvonlar solig'i, meva solig'i, so'rov solig'i, yer solig'i, o't solig'i, oltin va kumush solig'i va savdo solig'i kabilar kiradi. Jung`orlar Galdan cheren hukmronligi davrida qashqar xalqidan har yili 67 ming tanga kumush soligʻi undirishgan. Chet el savdogarlaridan besh foizlik soliq, musulmon savdogarlardan esa oʻn foizlik soliq undirilar edi. Mahalliy aholi egalik qilgan bogʻlari uchun soliq, savdogarlar esa mis va kumush soligʻini toʻlashlari kerak edi. Jung`orlar har yili Yorkentdan 100 000 kumush tanga soliq olishgan. Ularga chorva mollari, bo`yoq, savdo-sotiq va oltin solig'i solingan. Rus topografi Yakoff Filisoff taʼkidlaganidek, jung`orlar Keriya, Qashgʻar, Xoʻtan, Kucha, Yorkand va Oqsuvning oltita hududidan 700 tael oltin, shuningdek paxta, mis va gazlama olardilar. Jung`orlar Qi-yi-shi (Chun Yuan) boʻyicha musulmonlarning bugʻdoy hosilining 50% dan ortigʻini, Xiyu tujiga koʻra musulmonlarn bugʻdoy hosilining 30-40% ini olishgan, musulmonlar soliqlarni “talonchilik” deb atashgan. Jung`orlar musulmonlardan paxta, kumush, oltin va savdo tovarlari uchun qoʻshimcha soliqlar undirish bilan bir qatorda ularni davlat rasmiy soliqlarini ham toʻlashga majbur qilishgan. Uyg'ur musulmonlaridan soliq yig'ish uchun borgan jung'orlar har kuni uyg'urlardan "vino, goʻsht va ayol" va "xayrlashish sovgʻasi"ni majburlab olishgan va agar ular olgan narsadan norozi bo'lsa, ayollarni zo'rlagan, mol-mulk va chorva mollarini talon-toroj qilish va tortib olish bilan shug`ullangan. Sewan Rabtan qizi turmushga chiqayotganda, Doniyal Xo‘ja davrida uyg‘urlardan Hindistondan keltirilgan oltin marjonlarni, olmoslar, marvaridlar va qimmatbaho toshlarni tortib olgan. [1]
Qashg'ar har yili 67000 patman (har bir patman taxminan 280 kilogram) don uchun 48000 untsiya kumush miqdorida jung'orlarga to'lashga majbur bo'lgan, boshqa shaharlar ham jung'orlarga naqd pul ko`rinishida soliq to`lagan. Savdo, tegirmon va distillash soliqlari, ishchi kuchi, za'faron, paxta va g'alla ham Tarim havzasidan olingan. Har bir o'rim-yig'im mavsumida jung'orlar soliq olish uchun kelganlarida ularga ayollar va oziq-ovqat berilishi kerak edi. [2]
Jung`orlar Oltishahr musulmonlaridan koʻchmanchilarning anʼanaviy Alban soligʻini undirganda, musulmonlar buni jizya toʻlovi (odatda musulmon boʻlmagan bosqinchilar tomonidan olinadigan soliq) sifatida koʻrishgan. [4]
Tariyachin nomi bilan mashhur boʻlgan uygʻurlar qulga aylantirilib, jungʻorlar tomonidan Ili va Jungriyaning boshqa hududlariga dehqonchilik bilan shugʻullanish uchun koʻchirilgan, jung`orlar esa past tabaqa deb hisoblab, qochishga uringanlarni qattiq jazolagan. [1] Jung`orlar oʻzlariga asir boʻlgan turkiy musulmon dehqonlarni oziq-ovqatlar yetishtirish uchun Ilidagi janubiy Shinjon (Oltishahr)dan Shimoliy Shinjon (Jungariya)ga koʻchib oʻtishga majburlashdi. [8] [2]
Uyg`urlar hayoti[tahrir | manbasini tahrirlash]
Iliga koʻchirilgan uygʻurlarga har xil mehnat majburiyatlari va og`ir soliqlar yuklangan. Uyg'ur savdogarlari (Boderge) xorijliklar va jung'or zodagonlari o'rtasida vositachi sifatida savdoda hal qiluvchi rol o'ynagan, ammo o'sha paytda ham jung'orlar ularni past va "qul" deb bilishgan. Syanlun shunday degan edi: “Jung`orlarning gullab-yashnagan davrida ular [uyg‘urlar] quldek mehnat qilishga majburlanganlar, Iliga kelish uchun avvalgi turar joylarini tashlab ketishga majburlanganlar va sholi ekish uchun suvni qaytadan taqsimlashgan. Ular bosh ko`tarishga jur'at etmasdan xizmat qildilar va soliq to'ladilar. Yillar davomida ular nafrat bilan yashab kelishdi!” [1]
Ularning boshqa xalqlarni talon-toroj qilishlaridan asosan, zodagonlar, lamalar va amaldorlar kabi jung‘or elitasi foyda ko‘rgan, oddiy jung‘ar chorvadorlari esa qashshoqlikda yashagan. Bu jung'orlarning oddiy uyg'urlarga nisbatan "irqiy va sinfiy zulmi" edi, bu uyg'urlarning jung'or hukmronligiga qarshi bosh ko'tarishiga olib keldi. [1]
Sinning jungorlarni magʻlub etishi uygʻurlarning jungʻorlarga qarshilik kurashi bilan birga kechdi, “ularning koʻplari qashshoq hayotlariga chiday olmasdan tinch yashash uchun qochib ketishdi. Ularni qayta topa olishmadi". Uygʻurlar soliq sifatida yigʻilgan mol-mulkni yashirish yoki Jungʻor-Oyrat soliq yigʻuvchilarga zoʻravonlik qilish kabi "qarshilik ko'rsatish" harakatlarini amalga oshirishgan. Ammo bunday hodisalar kam boʻlib, jungʻorlarga qarshi keng koʻlamli qarshilikka olib kelmadi. 1737-1754-yillarda Jungʻorlar hukmronligiga qarshi boʻlgan koʻplab uygʻurlar va baʼzi ilgʻor fikrlovchi jungʻorlar Sin Xitoyiga qochib ketishdi va Singa jungʻorlar haqida maʼlumotlar berib, oʻz noroziliklarini koʻrsatishdi. 1696-yil sentyabrda Jungʻorlar rahbari Galdan va Sin imperiyasi oʻrtasidagi Jao Madi jangida Sinlar magʻlubiyatga uchrasa-da, Abdulloh Tarxon Beg jungʻorlar hukumatidan yuz oʻgirib, Sinlar tarkibiga oʻtadi.[1]
1720-yilda Sevan Rabtan boshchiligidagi jung‘orlarga Sin imperiyasi hujum qilgan bir vaqtda Turfondagi uyg‘urlar rahbari Emin Xo‘ja (Amin Xo‘ja) jung‘orlarga qarshi qo‘zg‘olon ko‘tarib, Sin imperiyasiga bo‘ysunadi. Asli yokentlik boʻlgan Qashgʻardagi uygʻurlar Yusuf va uning katta akasi Jahon Xo‘ja boshchiligida 1754-yilda jung‘orlarga qarshi qo‘zg‘olon ko‘taradilar, biroq uch-turfon uyg‘ur Xiboke Xo‘ja va Oqsu Uyg‘ur Xo‘ja Ayyu tomonidan xiyonat so‘ng, Jahon jung‘orlar tomonidan asirga olinadi. Qashg‘ar va Yorkentga Jahonxo‘janing o‘g‘li Sodiq qo‘l ostidagi 7000 Xoʻtan uyg‘urlari bilan hujum qiladi. Uyg‘urlar 1755-yilda uyg‘urlarning jung‘orlarga qarshi qo‘zg‘olonlari bilan bir vaqtda sodir bo‘lgan sinlarning Ilidagi jung‘orlarga qarshi hujumini qo‘llab-quvvatlaydilar. Emin Xo‘ja, Abdu l-Mo‘min va Yusuf beg kabi uyg‘urlar sinlarning Jung‘or xoni Davachiga qarshi hujumini qo‘llab-quvvatladilar. [1] Uch-Turfon Uygʻur Beg Xojis Sin generali Bandini jungʻor yetakchisi Davachini aldab, asirga olishini qoʻllab-quvvatladilar. Sin, Amin Xoʻja va uning oʻg'illari Amursana qoʻl ostidagi jungʻorlarni magʻlub etish uchun birgalikda harakat qildilar. [1]
XVII asrdan XVIII asrning oʻrtalarigacha Xitoy va Movarounnahr oʻrtasidagi barcha hududlar jungʻorlar hukmronligi ostida edi. Jungʻorlar qirg‘iz va qozoqlar Yetisuvdan zo‘rlik bilan quvib chiqarib, Qashqar xonligi bosib olishgan edi. Biroq, 1755-1758 yillar oraligʻida Jungʻor imperiyasi Sin Xitoyi bilan dahshatli urush natijasida yoʻq qilindi va Oʻrta Osiyo davlatlari uchun ham jungʻorlar tahdidi xavfiga barham berildi. [1]
Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 Dani & Masson 2003.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Millward 2007.
- ↑ Starr 2004.
- ↑ 4,0 4,1 Kim 2008.
- ↑ Newby 1998.
- ↑ Johan Elverskog. Buddhism and Islam on the Silk Road. University of Pennsylvania Press, 6 June 2011 — 225– bet. ISBN 978-0-8122-0531-2.
- ↑ Rian Thum. The Sacred Routes of Uyghur History. Harvard University Press, 13 October 2014 — 230– bet. ISBN 978-0-674-96702-1.
- ↑ Bellér-Hann 2007.
Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Situating the Uyghurs Between China and Central Asia, illustrated Bellér-Hann: , Ashgate Publishing, Ltd., 2007. ISBN 978-0754670414. 2014-yil 10-martda qaraldi.
- History of Civilizations of Central Asia: Development in contrast : from the sixteenth to the mid-nineteenth century, illustrated, Multiple history series Dani: , UNESCO, 2003. ISBN 9231038761. 2014-yil 22-aprelda qaraldi.
- Kim, Kwangmin. Saintly Brokers: Uyghur Muslims, Trade, and the Making of Qing Central Asia, 1696--1814, University of California, Berkeley, 2008. ISBN 978-1109101263. 2014-yil 10-martda qaraldi. [sayt ishlamaydi]
- Millward, James A.. Eurasian Crossroads: A History of Xinjiang, illustrated, Columbia University Press, 2007. ISBN 978-0231139243. 2014-yil 10-martda qaraldi.
- Newby, L. J. (1998). "The Begs of Xinjiang: Between Two Worlds". Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London (Cambridge University Press on behalf of School of Oriental and African Studies) 61 (2): 278–297. doi:10.1017/s0041977x00013811.
- Xinjiang: China's Muslim Borderland, illustrated Starr: , M.E. Sharpe, 2004. ISBN 0765613182. 2014-yil 10-martda qaraldi.