Istiqlol masjidi
| Masjid | |
 | |
| Mamlakat |  Indoneziya
|
| Hudud | Yava |
| Shahar ʻ | Jakarta |
| Maktab yoʻnalishi | sunniy |
| Masjid turi | Jomeʼ-Masjid |
| Meʼmoriy uslub | Umummilliy meʼmorchilik |
| Loyiha muallifi | Frederik Silobon |
| Binokorlik tashabbuschisi | Vohid Hoshim va Anvar Kokraminoto[1]. |
| Binokorlik | 1961—1978 |
| Asosiy sana: 24.8.1961 — boshlanishi
22.2.1978 — tugatilishi | |
| Maqomi | milliy masjid |
| Umumiy maydoni | 10 gektar |
| Hajmi | 120000 |
| Gumbazlar soni | 2 |
| Gumbaz yoʻgʻonligi | 45\10 |
| Minoralar soni | 1 |
| Minoralar balandligi | 96 metr |
| Qurilish materiali | marmar, poʻlat |
| Holati | amaldagi |
| Tarovih | 
|
| Saharlik va iftorlik |
|
| Sayt | Rasmiy sayt |
 Istiqlol masjidi Vikiomborda
| |
Koordinatalari: 6°10′11″S 105°49′51″E / 6.16972°S 105.83083°E G O
Istiqlol masjidi (Masjid Istiqlal) - Indoneziyaning Jakarta shahrida joylashgan, Janubi-Sharqiy Osiyodagi eng yirik masjid. Indoneziya davlat mustaqilligi sharafiga barpo etilgan.
Qurilishi[tahrir | manbasini tahrirlash]
1949-yili mamlakat mustaqilligi qoʻlga kiritilgach, ulkan masjid qurish fikrini ilk bor Din ishlari boʻyicha vazir Hoshim Prezident Sukarnoga taklif qiladi. Sukarno bu taklifni maʼqullab, masjid qurilishi uchun fond tashkil etadi va nazorat ostiga oladi. Masjidning meʼmoriy rejasi nasroniylik masjidlari arxitektori Silobonga tegishli. Qurilish ishlari 1961-yilda boshlangan. Odat boʻyicha birinchi gʻishtni Sukarnoning oʻzi qoʻygan. Qurilish ishlari 1978-yilda tugallandi.
Meʼmoriy uslub[tahrir | manbasini tahrirlash]
Masjidning gumbazi 45 metr. 12 ta gumbaz alyumin bilan qoplangan. Asosiy namoz oʻqiladigan binosining ichki devorida Qurʼon oyatlari bitilgan.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ „Sejarah Masjid Istiqlal“ (oʻlik havola — tarix ). Situs Resmi Masjid Istiqlal. Qaraldi: 17-mart 2012-yil. [sayt ishlamaydi]
 |
.