Immunoglobulin A

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
IgA dimerining sxematik tasviri. Ogʻir zanjirlar koʻk rangda, yengil zanjirlar qizil rangda, J zanjiri binafsha rangda, sekretor komponent sariq rangda

Immunoglobulinlar A (IgA) antitelolar sinfidir. Tana sekretlarida (soʻlak, ovqat hazm qilish shirasi, burun shilliq qavati va sut bezlari sekretsiyasi) IgA ustunlik qiladi, ularning qon plazmasidagi ulushi barcha immunoglobulinlarning umumiy miqdorining 10-15 % ni tashkil qiladi. Kun davomida odamlarda 3 dan 5 g gacha IgA ichak boʻshligʻiga chiqariladi. Odamlarda IgA ning ikkita kichik sinfii mavjud: IgA1 va IgA2 [1]. IgA organizmda asosan monomerik va dimerik shaklda mavjud. IgA1 molekulalari eng koʻp qon plazmasida, IgA2 esa sekretlarda uchraydi. Turli limfoid toʻqimalarda IgA1 va IgA2 ni ajratuvchi hujayralar nisbati har xil boʻladi.

Tuzilishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

IgA monomeri antitelolarga xos boʻlgan tuzilishga ega va ikkita ogʻir zanjir va ikkita yengil zanjirdan iborat. Ogʻir zanjir oʻzgaruvchan hududni (V-hududi), uchta doimiy domenni (C-domenlari) va oshiq-moshiq qismini oʻz ichiga oladi. Odamlarda IgA ning ikkita kichik sinfi mavjud: IgA1 va IgA2, ular mos ravishda α1 va α2 ogʻir zanjirlariga ega. Ikkala kichik sinf ham koʻp miqdorda glikozillangan oqsillardir. IgA2 kichik sinfida A2m (1) va A2m (2) deb nomlangan ikkita allel variant mavjud. Oshiq-moshiq qismini hisobga olmagan holda, α1 va α2 bir -biriga 95 % gomologdir. Farqlar ogʻir zanjir C mintaqalaridagi 14 ta aminokislota pozitsiyasiga taalluqlidir, ammo A2m (1) va A2m (2) allotiplari bu pozitsiyalarda farq qilmaydi. A2m (1) va A2m (2) oʻrtasidagi farqlar oshiq-moshiq qismlarida α1 va α2 ning ilgak hududlari sezilarli darajada farqlanadi: α1 ning ilgak hududi α2 dan 13 aminokislotaga uzunroqdir. Bundan tashqari, α1da 224-239 pozitsiyalari tandem takrorlanishiga uchradi. Inson tupurigida va yoʻgʻon ichaklarida proteolitik fermentlar mavjud boʻlib, ular a1 aminokislotalar zanjirini duplikatsiya sohasida aniq parchalaydi. Xuddi shu faollikka ega fermentlar Streptococcus sanguinis[en] , Neisseria gonorrhoeae va Neisseria meningitidis kabi bir qator bakteriyalarda uchraydi. Ushbu takrorlangan fragmentga ega boʻlmagan IgA2, bunday fermentlardan taʼsirlanmaydi. Evolyutsiya jarayonida IgA2 bakterial proteolizga chidamli IgA varianti sifatida paydo boʻlgan degan taxmin mavjud [1].

IgA molekulasida ogʻir va engil zanjirlardan tashqari J-zanjir va sekretor komponent mavjud. IgMda boʻlgani kabi, molekulaning polimerizatsiyasi uchun IgAdagi J zanjiri talab qilinadi. J zanjiri kichik 15 kDa oqsil boʻlib, immunoglobulinlarga homolog emas. IgA sintezining yakuniy bosqichida J zanjiri ogʻir zanjirning C-terminal qismi bilan disulfid aloqalari orqali oʻzaro taʼsir qiladi. Qoida tariqasida, IgA ning multimerik shakllari dimerlardir, garchi ikkitadan ortiq monomerni oʻz ichiga olgan IgA molekulalari mavjud. Sekretor komponent ajratilgan IgA fraktsiyasida mavjud. Sekretor komponent epiteliya hujayralari yuzasida ifodalangan va IgA dimerlari bilan oʻziga xos taʼsir oʻtkazishga qodir boʻlgan oʻxshash antigenik xususiyatlarga ega boʻlgan bir nechta polipeptidlardan iborat. IgA dimer kompleksi va sekretor komponent endotsitozga uchraydi va sitoplazma orqali hujayraning apikal qismiga oʻtadi. U erda proteolitik fermentlar taʼsiriga duchor boʻladi, buning natijasida u subepitelial boʻshliqning sirlariga qoʻyib yuborish qobiliyatiga ega boʻladi [1].

Funksiyalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

IgA ning asosiy vazifasi tananing shilliq pardalarida birinchi himoya chizigʻi boʻlib, viruslarning kirib borishini oldini oladi. IgA komplement tizimi bilan oʻzaro taʼsir qilmaydi va bakteritsid xususiyatlariga ega emas, balki bakterial toksinlarni zararsizlantirishda ishtirok etadi. Sutemizuvchilarda, shu jumladan odamlarda IgA ogʻiz sutida yangi tugʻilgan chaqaloqlarga oʻziga xos immunitetni taʼminlash uchun etarli miqdorda boʻladi [1].

Qonda IgA CD89 Fc c bilan oʻzaro taʼsir qiladi, bu immun hujayralar tomonidan ifodalanadi va shu bilan yalligʻlanish jarayonlarini qoʻzgʻatadi. IgA oʻz ichiga olgan komplekslarning CD89 bilan oʻzaro taʼsiri antikorga bogʻliq boʻlgan sitotoksiklikni, eozinofillar va bazofillarning degranulyatsiyasini keltirib chiqaradi, shuningdek monositlar, makrofaglar va neytrofillarning fagotsitar faolligini qoʻzgʻatadi.

Klinik ahamiyati[tahrir | manbasini tahrirlash]

IgA ning genetik jihatdan kamaygan miqdori yoki ularning toʻliq yoʻqligi Immunoglulin A ning selektiv yetishmovchiligi deb ataladi va klinik jihatdan jiddiy immunitet tanqisligi sifatida namoyon boʻlishi mumkin. Baʼzida IgA miqdori kamaygan yoki IgA dan mahrum boʻlgan odamlarda qonda IgAga qarshi antitelolar mavjud boʻlib, ular IgA ni oʻz ichiga olgan moddalar qon oqimiga kirganda anafilaktik shokni keltirib chiqarishi mumkin.

Buyraklarda IgA ning choʻkishi IgA nefropatiya deb ataladigan holatga olib keladi. Ushbu kasallikda buyraklardagi IgA ning choʻkishi sabablari nomaʼlum boʻlib qolmoqda. Baʼzi taxminlarga koʻra, sabab immunitet tizimining buzilishida yotadi. IgA sekiakiya kasalligi rivojlanishida ishtirok etishi mumkinligi koʻrsatilgan[2].

Kichik tomirlarda IgA va komplement tizimining komponent C3 gemorragik vaskulit yoki Schönlein-Henoch purpurasi deb nomlanuvchi tizimli kasallikka olib kelishi mumkin. Odatda yosh bolalarda uchraydigan bu kasallik teri va biriktiruvchi toʻqimalarga, yorgʻoqga, boʻgʻimlarga, ovqat hazm qilish traktiga va buyraklarga taʼsir qiladi. Koʻp hollarda gemorragik vaskulit yuqori nafas yoʻllari infektsiyasidan keyin boshlanadi va ikki hafta ichida jigar IgA toʻplanishini parchalaganligi sababli yoʻqoladi.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Галактионов 2004.
  2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10702491

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Галактионов В. Г . Иммунология. М.: Издат. центр «Академия», 2004. ISBN 5-7695-1260-1.