Kontent qismiga oʻtish

Ibn Bahdal

Vikipediya, erkin ensiklopediya

Hassan ibn Malik ibn Bahdal al-Kalbiy (arabcha: حسان بن مالك بن بحدل الكلبي) – Muoviya I () va Yazid I (680-683) hukmronligi davrida Falastin va Jund al-Urdunn oʻlkalarining Umaviylar noibi, xalifa saroyining nufuzli aʼzosi hamda Banu Kalb qabilasining boshligʻi. U oʻz mavqeini qoʻshinlarning asosiy manbai boʻlgan qudratli Kalb qabilasiga rahbarlik qilishi va Yazidning onasi hamda Muoviyaning xotini Maysun binti Bahdal orqali Umaviylar bilan qarindoshlik aloqalari tufayli egallagan edi. Yazid vafot etgach, Ibn Bahdal uning oʻgʻli va vorisi Muoviya II ning vasiysi sifatida xizmat qildi, to Muoviya II 684-yilda bevaqt vafot etguniga qadar. Xalifalikda yuzaga kelgan siyosiy beqarorlik va qoʻzgʻolonlar sharoitida Ibn Bahdal dastlab Muoviya II ning ukasi Xolidni taxtga oʻtqazishga urinib koʻrdi, ammo oxir-oqibat Umaviylarning boshqa tarmogʻidan boʻlgan Marvon I ni qoʻllab-quvvatlashga qaror qildi[1]. Ibn Bahdal va uning qabila ittifoqdoshlari Marj Rahit jangida Marvonning raqiblarini magʻlub etib, Umaviylar hokimiyatining maʼmuriy va harbiy sohalarida eng nufuzli lavozimlarni qoʻlga kiritdilar[2].

  1. Lammens 1971, s. 270.
  2. Kennedy 2004, s. 79.