Gozo istilosi (1551)

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Gozo istilosi (1551)
Usmonli-Gabsburg urushlari

Gozodagi Sitadella. 2015-yil.
Sanalar 1551-yil iyul
Urush yeri Malta va Gozo
Natija Usmonli g'alabasi
Qoʻmondonlar
Sinan Pasha
Salah Rais
Dragut
Juan de Homedes
Nicolas Durand de Villegaignon
Gelatian de Sessa
Kuchlar
10, 000 10, 000

Gozo istilosi 1551-yil iyul oyida boʻlib oʻtgan hamda Usmonli imperiyasi tomonidan 1551-yil 18-iyulda yaqin atrofdagi Maltani zabt etishga boʻlgan muvaffaqiyatsiz urinishdan keyin Gozo oroliga qarshi amalga oshirildi. Undan keyin Tripolini qamal qilish bilan gʻalabali yurish boshlandi[1].

Hujum[tahrir | manbasini tahrirlash]

Gozo oroli (qizil), Malta yaqinida.

Malta[tahrir | manbasini tahrirlash]

Usmonli flotining qoʻmondoni Sinan posho edi, unga Salah Rais va Dragut Reis hamrohlik qildi[1][2]. Usmonlilar dastlab Maltaga, Marsamxettga qoʻndi va 10 000 kishilik qoʻshin Birgu va Sent-Anjelo qalʼasiga yurish qildi, ammo ular osonlik bilan zabt etish uchun juda yaxshi mustahkamlanganligini tushunishdi. Shuning uchun Usmonlilar eʼtiborini Mdinaga qaratdilar, yoʻlda qishloqlarni talon-toroj qildilar va yoqib yubordilar. Ayni paytda, Fra Villeganion qoʻmondonligi ostida Mdinadagi ritsarlar qishloqlarda yashovchi odamlardan shahardan boshpana izlashlarini va uni himoya qilishda yordam berishlarini soʻradilar. Usmonlilar kelganlarida, ular shaharni himoya qiladigan katta garnizonni topdilar, shuning uchun ular shaharga hujum qilish rejasidan voz kechishdi, chunki ular uzoq qamalda jang qilishni xohlamadilar. Bu orada, yordam floti Marsamxettda langar qoʻygan Usmonli kemalariga hujum qildi.

Gozo[tahrir | manbasini tahrirlash]

Keyin Usmonlilar gubernator Gelatian de Sessa qoʻmondonligi ostidagi Gozo yaqinidagi hujumga qaror qildilar. Bir necha kunlik bombardimondan soʻng, de Sessa Sinan Posho bilan muzokaralar olib borishga harakat qildi, ammo ikkinchi sherigi shartlarni rad etdi. Bir necha kundan keyin qalʼa taslim boʻldi. Taxminan 300 kishi qalʼa devorlaridan chiqib, Usmonlilardan yashiringan. Qolgan 6000 kishi, jumladan, gubernator de Sessa va ritsarlar asirga olinib, 30-iyul kuni Tripoliga joʻnab ketishdi. Usmonlilar faqat bir rohibni va qirq nafar keksa gozitanni saqlab qolishdi[1].

Bernardo de Opuoning uyiga oʻrnatilgan asl lavha

Afsonaga koʻra, Bernardo Dupuo (Bernardo da Fonte yoki de Opuo nomi bilan ham mashhur) ismli himoyachilardan biri Usmonlilar shahar devorlarini buzib kirishganda jasorat bilan jang qilgan va oʻzini qullikdan koʻra oʻlimni afzal koʻrgan. Bosqinchi kuchlar uning xotini va ikki qizini oʻldirgan. Qalʼaning bir koʻchasi uning nomi bilan atalgan va uyi tashqarisida uning oʻlimi xotirasiga lavha oʻrnatilgan.

Oqibatlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Gozoda bir necha masihiy qolganligi sababli, Maltadan kelgan oilalar Avliyo Ioann ordeni bilan orolni koʻpaytirishga daʼvat etilgan. Biroq, aholi soni 1551-yilgacha boʻlgan darajaga yetishi uchun taxminan 150 yil kerak boʻldi. 1554-yilda Gozoga qaytgan taniqli muhtaram Lorenzo de Apapis kabi bir necha gozitanlar oʻzlarini qullikdan qutqarishga muvaffaq boʻlishdi[3].

Hujumdan soʻng orden Malta orollari istehkomlarini oʻrganish va keyingi takomillashtirish boʻyicha takliflar kiritish uchun muhandis boʻlgan Leone Strozzi va Pietro Pardodan iborat komissiya tuzdi. Grandmeyster Xuan de Homedes soliqni oshirdi va qirgʻoq qoʻriqchilari Dejmani kuchaytirdi. Strozzi va Pardoning topshirigʻidan keyin Fort Sent-Maykl va Fort Sent-Elmo Grand Harborni yaxshiroq himoya qilish uchun qurilgan. Mdina va Birgudagi tayanch punktlari mustahkamlandi, Senglea istehkomlari qurildi.

Barcha Malta orollarini egallab ololmagani ham 1565-yilda Maltaning Buyuk qamalining sabablaridan biri edi. 1613 va 1709-yillarda Gozoga yana ikkita muvaffaqiyatsiz hujum uyushtirildi[1].

Gozoni talon-toroj qilish paytida Usmoniylar tomonidan Università arxivlari vayron qilingan. Gozo bilan bogʻliq 1551-yilgacha saqlanib qolgan yagona yozuvlar Notarial arxivdagi bir nechta hujjatlar, shuningdek, Sitsiliyaning Palermo arxividagi baʼzi yozuvlar edi[3].

Meros[tahrir | manbasini tahrirlash]

Qal’aning tashqarisidagi yodgorlik
Villa Rundle bogʻidagi 1551-yilgi hujumga bagʻishlangan yodgorlik

1997-yilda San-Andrea maktabining 5-sinf o‘quvchilari tomonidan bosqinning qayta aks ettirilishi va "Gozitan shahri haqidagi ertak " nomli videofilm chiqarildi. Talabalar turk bosqinchilari, ritsarlar yoki maltalik dehqonlar rollarini ijro etishdi va filmni suratga olish Sharlotta Luiza kemasida amalga oshirildi[4].

Din l-Art Helva 2009-yil 31-iyulda Qalʼadagi Avliyo Maykl qalʼasidagi bosqinning musiqiy hikoyasini yaratdi. Bu Don Bernardo de Opuo afsonasiga yoʻgʻrilgan edi[5].

2013-yilda Viktoriya, Gozo shahridagi Villa Rundle bogʻlarida qamalga bagʻishlangan yodgorlik oʻrnatildi.

Gozoning qamal qilinishi Marthese Fenechning „Sakkiz qirrali xoch“ (2011) kitobida tasvirlangan, uning Maltadagi tarixiy fantastika seriyasining bir qismi ifodalangan.

Gozoning bosqinchiligi Doroti Dannettning Limond yilnomalari fantastik seriyasining bir qismi boʻlgan „Tartibsiz ritsarlar“ (1966) kitobida muhim oʻrin tutadi.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Badger, George Percy. Description of Malta and Gozo. Malta: M. Weiss, 1838 — 292 bet. 
  2. Bain, Carolyn. Malta & Gozo. Lonely Planet, 2007 — 21 bet. ISBN 9781741045406. 
  3. 3,0 3,1 Grima, Noel. „Notarial Archives discovery: Documents from Gozo dating to 1431 saved from the bin“. The Malta Independent (2015-yil 23-may). 2015-yil 11-avgustda asl nusxadan arxivlangan.
  4. „The Video of our Historical re-enactment: "A Tale of a Gozitan City"“. San Andrea School. 2014-yil 14-iyulda asl nusxadan arxivlangan.
  5. „Musical account of the 1551 July attack on Gozo“. Times of Malta (2009-yil 21-iyul). 2014-yil 14-iyulda asl nusxadan arxivlangan.