Aleksandr Ginzburg

Aleksandr Ginzburg
Aleksandr Ginzburg
Tugʻilgan sanasi	15-iyun 1916
Tugʻilgan joyi	Mariupol
Vafot sanasi	1973
Vafot joyi	Toshkent
Kasbi	Teat rejissyori
Mukofotlari
	k; m; t;

Ginzburg Aleksandr Osipovich (1916-yil, Mariupol — 1973-yil 23-iyun Toshkent) — teatr rejissyori. Oʻzbekistan xalq artisti (1959). O‘zbekiston yoshlar teatri (1946—51), Hamza teatri (195158, 1960-65, 1971-73), Toshkent rus drama teatri (1958—60) bosh rejissyori^[1].

Biografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Mariupolda shifokor Iosif Samoylovich Ginzburg (1884-1920) va Liba Yakovleyevna Ginzburg oilasida tugʻilgan. Otasi tifdan vafot etganida 4 yoshida yetim qolgan. Filolog va adabiyotshunos Lev Samoylovich Ginzburgning jiyani, shoir hamda dramaturg Aleksandr Galich va kinooperator Valeriy Ginzburgning amakivachchasi.

1939-yilda GITIS rejissyorlik boʻlimini V. G. Saxnovskiy sinfini tamomlagan. 1939—1942-yillarda Tbilisi yoshlar teatrida ishlagan, E. Rostan, M. A. Svetlovning „Ertak“, „Goʻzal Vasilisa“, Aleksandr Ostrovskiyning „Qashshoqlik illat emas“ spektakllarini sahnalashtirgan. 1940-yilda Tbilisi yoshlar teatrida studiya tashkil etib, 1943-yilgacha bu yerda dars berdi. 1943—1945-yillarda Tsvilling nomidagi Chelyabinsk drama teatrining direktori boʻlib ishladi, u yerda Kats va Rjeshevskiyning „Oleko Dundich“, Samuil Marshakning „12 oy“ spektakllarini sahnalashtirgan. Marshakning oʻzi ushbu teatr studiyasida aktyorlik kursidan dars bergan^[2].

1945—1948-yillarda Toshkent yoshlar teatrida bosh rejissyor boʻlib, Margarita Aligerning „Haqiqat ertaklari“ni sahnalashtirgan. 1948–1951-yillarda Turkiston harbiy okrugi teatrida ishlagan, Aleksandr Fadeyevning romani asosida „Yosh gvardiya“ spektaklini qoʻygan. 1951—1958 va 1960—1965-yillarda Hamza nomidagi oʻzbek drama teatrida bosh rejissyori Ular Lavrenevning „Dengizdagilar uchun“, Maksim Gorkiyning „Burjuaziya“ (1951), William Shakespearening „Romeo va Juliet“ (1951), Nikolay Gogolning „Bosh inspektor“ (1952), Trenevning „Yarovaya sevgisi“ (1952), „Ipak soʻzani“ Abdulla Qahhorning „Turkiya haqida hikoya“ (1953) va Nozim Hikmatning „Muhabbat afsonasi“ (1953), F. Shillerning " Qaroqchilar " (1955)), Aleksandr Ostrovskiyning „Momaqaldiroq“ (1955), „Yuliy Sezar“ (1958), „Ganga qizi“, Nikolay Pogodinning „Qora qushlar“ (1962) spektakllarini sahnalashtirgan. 1957-yilda Butunittifoq teatr festivalida birinchi darajali diplom bilan taqdirlangan^[3].

1958–1960-yillarda Oʻzbekiston rus akademik drama teatrida bosh rejissyor boʻlib, Kao Yuyning „Tayfun“ (1957), „Boʻm-boʻsh jon qissasi“, spektakllarini sahnalashtirgan.

1965–1966-yillarda A. S. Griboedov nomidagi Tbilisi rus drama teatrining bosh rejissyori. 1966–1967-yillarda Moskva badiii drama teatri, 1967–1971-yillarda Lenin komsomol teatri rejissyori, Konstantin Simonovning „Vatan tutuni“ (1967), „Kelin va kuyov“ spektakllarini sahnalashtirgan.

1971-yildan umrining oxirigacha Toshkentdagi Hamza nomidagi oʻzbek drama teatrida bosh rejissyor boʻldi. Toshkent sanʼat institutida aktyorlik kursi (1951-1965), Gnessin nomidagi musiqa bilim yurtining musiqali teatr aktyorlari kafedrasida (1968-1970) dars bergan.

U Botkin yahudiylar qabristoniga dafn qilindi.