Germiona

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Orest va Germiona uchrashuvi



</br> LEKIN. L. Girodet de Rusy-Trioson

Germiona (qadimgi yunoncha: Ἑρμιόνη qadimgi yunoncha: Ἑρμιόνη) — qadimgi yunon mifologiyasida[1] Spartaning qiroli Menelaya va Yelenning qizi boʻlgan.[2] Yelena Troya tomon otlanganida u atigi toʻqqiz yoshda edi.[3]

Gomerning yozishicha, otasi uni Neoptolemga turmushga bergan.[4] Boshqa bir anʼanaga koʻra esa u ilgari Tindare bilan Orestga unashtirilgan deb edi.[5] Yevripidning manbaalariga koʻra esa, u oʻzini osmoqchi boʻlgan, ammo uni qutqarib qolishgan.[6] Orest yoki Neoptolemning xotini, yoki Neoptolemning xotini, keyin esa Orest uni oʻgirlamoqchi boʻlgan. Uning Delfadagi haykali lakedemonyanlar uchun tuhfadir.[7] Tisamenning onasi boʻlgan.

Sofoklning „Germiona“ (fr. 202 Radt) tragediyasi, Yevripidning „Orest“ va „Andromax“ tragediyasi, Teodorning „Germiona“si, Liviy Andronik va Pakviyaning „Germiona“ tragediyasida bosh qahramon boʻlgan. Ovidiy Germionaning Orestga maktubini yozgan (Geroid VIII). Zamonaviy davrda — Rasinning „Andromax“ va Rossinning „Germiona“ (1819) lirik tragediyasining ham qahramoni hisoblanadi.

1872-yilda kashf etilgan asteroid (121) Germiona sharafiga nomlangan.

Shuningdek, Shekspirning "Qish ertagi " dramasining bosh qahramoni va „Garri Potter“ kitoblari seriyasining bosh qahramonlaridan biri Germiona Grenjer uning nomi bilan atalgan. Shunday ismli qahramon Arkadiy va Boris Strugatskiyning „Marsliklarning ikkinchi hujumi“ satirik romanida ham uchraydi.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Mifi narodov mira. M., 1991—92. V 2 t. T. 1. S. 294.
  2. Gesiod. Perechen jenщin, fr. 175 M.-U.; Gomer. Odisseya IV 14.
  3. Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka III 11, 1; E III 3; E VI 14.28.
  4. Gomer. Odisseya IV.
  5. Yevripid. Andromaxa 968; Ovidiy. Geroidi VIII 31.
  6. Yevripid. Andromaxa 812.
  7. Pavsaniy. Opisanie Elladi X 16, 4.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Germiona, v mifologii // Ensiklopedicheskiy slovar Brokgauza i Yefrona : v 86 t. (82 t. i 4 dop.). — SPb., 1890—1907.