Feodalizm

Feodalizm (lotincha: feōdum, frank. *fëhu-ôd) – jamiyatning tabaqaviy-sinfiy (agrar turdagi, sanoatlashtirishdan oldingi) tuzilishi. Unda asosiy iqtisodiy resurs yer hisoblanib, u feodallarning mulki boʻlgan.

Ijtimoiy-tarixiy nuqtai nazardan „feodalizm“ faqat bir maʼnoda qoʻllanilmay, ushbu atama faqat maʼrifatchilik davrida milodiy V asrda soʻnggi Rim imperiyasida shakllangan va keyingi davrlarda hukmronligini davom ettirgan ijtimoiy munosabatlarning oʻziga xos xususiyatlarini ifodalash uchun foydalana boshlangan. Gʻarbiy Yevropadagi feodalizmning ajralib turadigan jihatlari siyosiy markazlashuvning sustligi, dunyoviy va diniy hokimiyatlarning ikki tomonlamaligi, Yevropa shaharlarining hunarmandchilik va savdo markazi sifatidagi oʻziga xosligi, keng ijtimoiy tuzilmalarning, ommaviy va xususiy huquqning ilk rivojlanishi edi. Keyinchalik, oʻrta asrlarda ushbu tuzum Yevropada to burjua inqiloblari yuz bergunga qadar amalda boʻldi. Bu inqiloblar natijasida feodal tuzum oʻrnini kapitalistik tuzum egalladi.