Dai-Ichi Kangyo Bank
 | |
| Turi | Ochiq KK (TYO: 8311) |
|---|---|
| Tarmogʻi | Bank |
| Qachon asos solingan | 1971 |
| Rahbariyat | Shibusawa Eiichi, Asoschi |
| Ishchilar soni | 14 714 (2001) |
| Vebsayti | www.dkb.co.jp |
Dai-ichi Kangyo Bank Limited, qisqartmasi DKB (第一勧銀) XX asrning ikkinchi yarmida tashkil etilgan eng yirik banklardan biri edi. Dai-Ichi Kangyo Bank 1971-yilda ikkita bank konsortsiumi — Yaponiyaning eng qadimgi banki Dai-Ichi Bank va sanoat va qishloq xoʻjaligiga uzoq muddatli kreditlar beradigan davlat moliya instituti Nippon Kangyo Bank tomonidan tashkil etilgan.[1]
2000-yilda u Fuji banki va Yaponiya sanoat banki bilan birlashib, Mizuho Financial Groupʼni tashkil qilgan. 2002-yilda DKB korporativ va investitsiya banki boʻlimi Mizuho Korporativ bankiga, chakana bank boʻlimi esa Mizuho Bankiga oʻtkazilgan.
Tarix[tahrir | manbasini tahrirlash]
Dai-ichi banki[tahrir | manbasini tahrirlash]
1884-yilda Dai-ichi Bank Joseon sulolasi bilan Dai-ichi Bank Koreya filialini Choson uchun taʼriflarni boshqarishning monopol agenti qilish toʻgʻrisida shartnoma tuzgan. Keyingi yillarda Dai-ichi Koreyada ʻʻDai-ichi Bank Tokenʼʻ deb nomlangan banknotlarni chiqarishni boshlagan va Koreyaning amalda markaziy bankiga aylangan. 1904-yilgi Yaponiya-Koreya protektorat shartnomasidan soʻng, Dai-ichi yangi mustamlaka hukumati tomonidan Koreyadagi imtiyozlaridan mahrum boʻlgan va anʼanaviy bankka aylangan.[2]
1943-yilda Dai-ichi Bank va Mitsui Bank, Mitsui zaibatsu kompaniyasi Teikoku Bank ochilganida aktivlari boʻyicha Yaponiyadagi eng yirik bank edi. Biroq, Teikoku Bank Yaponiyaning Ikkinchi Jahon urushidagi ishtiroki tufayli oʻz biznesini erkin kengaytira olmagan. Bundan tashqari, sobiq Dai-ichi xodimlari va Mitsui xodimlari oʻrtasidagi korporativ madaniyatdagi farq tufayli yaxshi munosabatda boʻlishmagan. Ishlashning yomonlashuvi natijasida Teikoku Bank ikkita bankka boʻlingan, 1948-yilda yangi Dai-ichi Bank va yangi Teikoku Bank.
Yangi Teikoku Bank 1954-yilda Mitsui Bank deb oʻzgartirilgan. U 1990-yilda Taiyo Kobe Bank bilan birlashib, Sakura Bankni tashkil qilgan. Sakura Bank 2001-yilda The Sumitomo Bank bilan birlashgan va hozir Sumitomo Mitsui Banking Corporation hisoblangan.
Nippon Kangyo Bank[tahrir | manbasini tahrirlash]
Uzoq muddatli kreditlar berish uchun bankning mablagʻ manbai yetarli emas edi shu sababli qimmatli qogʻozlar bilan amaliyotlari orqali faoliyatini moliyalashtirar edi. Bank, shuningdek, qimmatli qogʻozlarni chiqarish huquqiga ega edi. Biroq, bank yer egalari va sherikliklarni moliyalashtirgan. 1911-yilda Nippon Kangyo Bank qonuniga oʻzgartirishlar kiritgan, shunda Nippon Kangyo Bank depozit hisobvaraqlari bilan shugʻullanishi va qisqa muddatli moliyalashtirishni taklif qilishi mumkin edi. Taysho davrining soʻnggida bank koʻchmas mulk investitsiyalarini boshlagan, Noko Banks esa birin-ketin Nippon Kangyo Bankiga singib ketgan. Bank oʻz faoliyat koʻlamini keskin oshirgan.[3]
Ikkinchi Jahon urushi paytida Nippon Kangyo Bank Yaponiya hukumati boʻyicha yetakchi boshqaruvda edi. Bugungi yapon lotereyasi (takarakuji) bu urush rishtalaridan kelib chiqqan.
Ikkinchi jahon urushidan keyin Nippon Kangyo banki xususiylashtirilgan va 1950-yildagi Nippon Kangyo bankini bekor qilish toʻgʻrisidagi qonunga binoan tijorat bankiga aylangan. Nippon Kangyo Bankning uzoq muddatli bank boʻlimi yangi tashkil etilgan Yaponiyaning Uzoq muddatli kredit bankiga oʻtkazilgan. Bank yangi atirgul logotipi, Nobara-chan nomli maskot bilan omma orasida mashhur boʻlgan.
Birlashish[tahrir | manbasini tahrirlash]
1971-yilda Dai-ichi Bank va Nippon Kangyo Bank birlashib, Dai-ichi Kangyo Bank, Limited („DKB“) ni tashkil etgan. DKB aktivlari va depozit bozoridagi ulushi boʻyicha oʻlchanadigan eng yirik yapon banki sifatida uzoq yillik yetakchi Fudzi bankini ortda qoldirgan. DKB DKB Group (shuningdek, Dai-ichi Kangyo Group nomi bilan ham tanilgan), birlashgan kompaniyalar soni boʻyicha eng yirik yapon keiretsusini tuzgan va DKB Groupning markaziy bankiga aylangan. Nippon Kangyo va Noko operatsiyalarini oʻz zimmasiga olgan. DKB Takarakuji lotereyasining yagona ishonchli vakili boʻlgan va Yaponiyaning barcha prefekturalarida filiallariga ega boʻlgan yagona bank edi.
Skandal[tahrir | manbasini tahrirlash]
1980-yillarning oxirida yapon banklari, shu jumladan DKB, tobora xavfli kreditlar bergan. Bundan ham yomoni, DKB nafaqat yuqori xavfli kompaniyalarni, balki Yakuza ni ham kapital resurslar raqobatchilarga qaraganda osonroq sarmoya kiritish uchun moliyalashtirgan. Bundan tashqari, sokaiyaga (korporativ reketchilar) berilgan kreditlar 30 milliard yenni tashkil etgan.
Pufak qulagandan soʻng, bu yomon kreditlar pul uchun yomon qiymatga ega deb topilgan. Sobiq prezident va keyin DKB raisi, bir qator notoʻgʻri xatti-harakatlari tufayli qattiq bosimga duch kelgan, oʻz uyida oʻzini osgan holda oʻz joniga qasd qilgan.
DKB 2000-yilda Fuji Bank va Yaponiya sanoat banki bilan birlashib, Mizuho Financial Groupʼni tashkil qilgan. 2002-yilda DKB korporativ va investitsiya banki boʻlimi Mizuho Korporativ Bankiga va uning chakana bank boʻlimi mos ravishda Mizuho Bankiga oʻtkazilgan.[4]
Dai-Ichi Kangyo kredit kooperativi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Dai-Ichi Kangyo nomi Taisho davrida Nippon Kangyo Bank xodimlari uchun kredit uyushmasi sifatida tashkil etilgan. Tokiodagi Shinjuku kredit uyushmasi tomonidan foydalanilgan. U 45 000 dan ortiq aʼzolari bilan Tokio mintaqasida faolligicha qolgan va Dai-Ichi Kangyo Bank brendining oʻzgartirilgan versiyasidan foydalangan.[5]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Takasugi, Ryo. (1992), The Great Merger, Kodansha, ISBN 4-06-185234-5.
- ↑ Annual Report 1999, Dai-ichi Kangyo Bank, 1999, archived from the original on 22 July 2011, retrieved 20 October 2012.
- ↑ The Reason Why The Chairman Committed Suicide, Shinchosha: The Yomiuri Shimbun, 2000, ISBN 4-10-134831-6.
- ↑ „当組合の概要“. Dai-Ichi Kangyo Credit Cooperative. 2015-yil 11-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 19-aprel.
- ↑ „当組合の概要“. Dai-Ichi Kangyo Credit Cooperative. 2015-yil 11-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 19-aprel.