Boloniya jarayoni

Logotip

Boloniya jarayoni — bu oliy taʼlim malakalarining standartlari va sifati boʻyicha solishtirishni taʼminlash uchun Yevropa mamlakatlari oʻrtasidagi vazirlar uchrashuvlari va kelishuvlari seriyasidir.^[1] Jarayon Lissabonni tan olish toʻgʻrisidagi konventsiyaga muvofiq Yevropa oliy taʼlim hududini yaratdi. U 1999-yilda Yevropaning 29 davlati taʼlim vazirlari tomonidan Boloniya deklaratsiyasi imzolangan Boloniya universiteti sharafiga nomlangan. Jarayon Yevropa Kengashining Yevropa Madaniy Konventsiyasida^[2] boshqa mamlakatlar uchun ham ochilgan.Hukumat yigʻilishlari Praga (2001), Berlin (2003), Bergen (2005), London (2007), Leven (2007)., Budapesht — Vena (2010), Buxarest (2012), Yerevan (2015), Parij (2018) va Rim (2020) shaharlarida boʻlib oʻtgan.

Boloniya deklaratsiyasi imzolanishidan oldin, Universitetlar buyuk Xartiyasi1988-yilda Boloniya universitetining (va Yevropa universitetlarining) 900 yilligini nishonlash boʻyicha universitet rektorlarining yigʻilishida eʼlon qilindi. Deklaratsiyadan bir yil oldin taʼlim vazirlari Klod Alègre (Fransiya), Yurgen Ryutgers (Germaniya), Luidji Berlinguer (Italiya) va baronessa Blekstoun (Buyuk Britaniya) 1998-yilda Parijda Sorbonna deklaratsiyasini imzolab, „Yevropa arxitekturasini uygʻunlashtirish“ majburiyatini oldilar.^[3] Boloniya jarayoniga 49 ta davlat qatnashadi.^[4]

Aʼzo davlatlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Boloniya kelishuvini imzolagan davlatlar,^[5] Yevropa oliy taʼlim hududi aʼzolari:^[6]

Blue map of Eurasia and Greenland, with Monaco and San Marino in orange — Yevropa oliy taʼlim hududi

1999-yil: Avstriya, Belgiya (Flamand va Vallon jamoalari alohida), Bolgariya, Chexiya, Daniya, Estoniya, Finlandiya, Fransiya, Germaniya, Gretsiya, Vengriya, Islandiya, Irlandiya, Italiya, Latviya, Litva, Lyuksemburg, Norvegiya , Lyuksemburg, Polsha, Portugaliya, Ruminiya, Slovakiya, Sloveniya, Ispaniya, Shvetsiya, Shveysariya, Buyuk Britaniya.
2001-yil: Xorvatiya, Kipr, Lixtenshteyn, Turkiya, Yevropa komissiyasi
2003-yil: Albaniya, Andorra, Bosniya va Gertsegovina, Shimoliy Makedoniya, Rossiya, Serbiya, Vatikan
2005-yil: Armaniston, Ozarbayjon, Gruziya, Moldova va Ukraina
2007-yil may: Chernogoriya
2010-yil: Qozogʻiston
2015-yil may: Belarusiya

Yevropa Ittifoqiga aʼzo barcha davlatlar jarayonda ishtirok etmoqda, Yevropa Komissiyasi ham imzolagan. Monako va San-Marino Evropa Kengashining jarayonni qabul qilmagan yagona aʼzolaridir.

ESU, EUA, EURASHE, EI, ENQA, UNICE, Yevropa Kengashi va YuNESKO jarayonni kuzatishning bir qismidir. Ushbu darajadagi boshqa guruhlar — ENIC, NARIC va EURODOC.

Rad etilgan davlatlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Toʻrt davlat jarayonga aʼzo emas.^[7] Qirgʻiziston 2004-yilda Lissabonni tan olish toʻgʻrisidagi konventsiyani ratifikatsiya qilgan boʻlsa-da, Yevropa Kengashining Yevropa madaniy konventsiyasiga aʼzo emas va konvensiyaning geografik koʻlamini kengaytirish boʻyicha maʼlum rejalar yoʻq.

Isroil[tahrir | manbasini tahrirlash]

Isroil Yevropa Kengashining Yevropa madaniy konventsiyasiga aʼzo emas, garchi u kuzatuvchi maqomiga ega boʻlsa ham.Isroil geografik jihatdan Yevropaning bir qismi boʻlmasa-da, YUNESKO Yevropa mintaqasining bir qismidir. Isroil, shuningdek, Lissabonni tan olish toʻgʻrisidagi konventsiyani imzolagan, ammo Berlin kommunikesi mezonlariga koʻra, Boloniya jarayoni uchun nomuvofiqdir.

Kosovo[tahrir | manbasini tahrirlash]

Kosovo Yevropa Kengashining Yevropa madaniyat konventsiyasining ishtirokchisi emas. Garchi Serbiya partiya boʻlsa-da, Kosovo undan mustaqilligini eʼlon qildi va nazariy jihatdan 1999-yilgi urushdan beri Boloniya jarayonining bir qismi boʻlib kelgan.^[8] Kosovoni jarayon bilan oʻz vaziyatiga mos toifadagi, masalan, mehmon yoki maxsus kuzatuvchi maqomi bilan bogʻlash mumkinligi taklif qilindi.^[9]

Malakaviy asoslar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Asosiy asos oliy taʼlim malakasining uchta siklidan iborat. Vazirlar tomonidan 2005-yilda Bergenda boʻlib oʻtgan yigʻilishda qabul qilingan asos^[10] taʼlim natijalari nuqtai nazaridan malakalarni belgilaydi: talabalar oʻz darajalarini toʻldirishda bilishlari va nima qilishlari mumkinligi haqidagi bayonotlar. Tsikllarni tavsiflashda tizim Yevropa kredit oʻtkazish va jamgʻarish tizimidan (ECTS) foydalanadi:

Birinchi davr: odatda 180-240 ECTS krediti (oʻquv yilida kamida 60 kredit), odatda bakalavr darajasini beradi. Yevropa oliy taʼlim zonasi bitiruvchilarga „BA hons“ olish imkonini beruvchi bakalavr diplomi dasturini joriy qilmagan. diplom (masalan, Buyuk Britaniya, Avstraliya, Yangi Zelandiya va Kanadada) (Buyuk Britaniya, Avstraliya va Yangi Zelandiyada) bitiruvchilarga magistrlik darajasini olmasdan doktoranturada oʻqishni boshlash imkonini beradi.
Ikkinchi bosqich: odatda 60-120 ECTS krediti (oʻquv yilida kamida 60 AKTS), odatda magistr darajasini beradi.
Uchinchi bosqich (doktorlik darajasi): Aniq ECTS diapazoni yoʻq, chunki fanlar uzunligi va qamrovi jihatidan farq qiladi. Biroq, baʼzi mamlakatlarda doktorlik darajasi uchun minimal kredit ogʻirligi talablari mavjud. Ushbu mamlakat darajasidagi talablar odatda 120-420 ECTS oʻqishni talab qiladi.

Koʻpgina hollarda, bakalavr darajasini olish uchun uch-toʻrt yil va magistr darajasi uchun yana bir yoki ikki yil kerak boʻladi. Doktorlik darajasi odatda yana ikki-toʻrt yillik ixtisoslikni, birinchi navbatda murabbiy ostida individual tadqiqotni talab qiladi. Daraja nomlari mamlakatga qarab farq qilishi mumkin. Bir oʻquv yili odatda 60 AKTS kreditiga toʻgʻri keladi, bu 1500-1800 oʻqish soatiga teng.

Seminarlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Boloniya jarayoni boʻyicha bir nechta seminarlar oʻtkazildi. Yagona oʻquv intizomiga bagʻishlangan birinchi, Yevropa oliy taʼlim hududida kimyo tadqiqotlari (Evrobakalavriatni tasdiqlagan) 2004-yil iyun oyida Drezdenda boʻlib oʻtdi.^[11]

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

↑ BONJEAN. „The Bologna Process and the European Higher Education Area“ (en). Education and Training - European Commission (21-sentyabr 2018-yil). Qaraldi: 24-mart 2020-yil.
↑ Council of Europe. „European Cultural Convention“. 1954.
↑ „Sorbonne Joint Declaration: Joint declaration on harmonisation of the architecture of the European higher education system“. DAAD (25-may 1998-yil). 24-avgust 2009-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 28-aprel 2010-yil.
↑ „Members“. European Higher Education Area (2020). 23-aprel 2021-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 25-may 2021-yil.
↑ „The Bologna Accord: A European Revolution with Global Implications“. www.gmac.com. 24-mart 2020-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 24-mart 2020-yil.
↑ „Bologna for Pedestrians, The Council of Europe Internet Portal.“. Coe.int (19-iyun 1999-yil). Qaraldi: 28-aprel 2010-yil.
↑ Bologna Follow-Up Group. „Applications for Accession to the Bologna Process“ (2007). 15-may 2016-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 8-dekabr 2012-yil.
↑ „BFUG11_7a Applications To Join Bologna Process“ (30-oktabr 2008-yil). 30-oktabr 2008-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 21-mart 2018-yil.
↑ „Applications to join the Bologna Process“ (DOC). Dcsf.gov.uk (23-fevral 2007-yil). 30-oktabr 2008-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 28-aprel 2010-yil.
↑ „The framework of qualifications for the European Higher Education Area“. EHEA (may 2005). 23-sentabr 2015-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 18-mart 2016-yil.
↑ „Tuning Chemistry Subject Area Group and European Chemistry Thematic Network: Recommendations for the Third Cycle“. ECTN Association (noyabr 2006). 30-oktabr 2008-yilda asl nusxadan arxivlandi.

Bibliografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Alexandra Kertz-Welzel, „Motivation zur Weiterbildung: Master- und Bachelor-Abschlüsse in Den USA“, Diskussion Musikpädagogik, jild. 29, bet. 33-35, 2006-yil.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Rasmiy sayti
Full Members of the European Higher Education Area

[1] BONJEAN. „The Bologna Process and the European Higher Education Area“ (en). Education and Training - European Commission (21-sentyabr 2018-yil). Qaraldi: 24-mart 2020-yil.

[2] Council of Europe. „European Cultural Convention“. 1954.

[3] „Sorbonne Joint Declaration: Joint declaration on harmonisation of the architecture of the European higher education system“. DAAD (25-may 1998-yil). 24-avgust 2009-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 28-aprel 2010-yil.

[4] „Members“. European Higher Education Area (2020). 23-aprel 2021-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 25-may 2021-yil.

[5] „The Bologna Accord: A European Revolution with Global Implications“. www.gmac.com. 24-mart 2020-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 24-mart 2020-yil.

[6] „Bologna for Pedestrians, The Council of Europe Internet Portal.“. Coe.int (19-iyun 1999-yil). Qaraldi: 28-aprel 2010-yil.

[7] Bologna Follow-Up Group. „Applications for Accession to the Bologna Process“ (2007). 15-may 2016-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 8-dekabr 2012-yil.

[8] „BFUG11_7a Applications To Join Bologna Process“ (30-oktabr 2008-yil). 30-oktabr 2008-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 21-mart 2018-yil.

[9] „Applications to join the Bologna Process“ (DOC). Dcsf.gov.uk (23-fevral 2007-yil). 30-oktabr 2008-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 28-aprel 2010-yil.

[10] „The framework of qualifications for the European Higher Education Area“. EHEA (may 2005). 23-sentabr 2015-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 18-mart 2016-yil.

[eudoc-11] „Tuning Chemistry Subject Area Group and European Chemistry Thematic Network: Recommendations for the Third Cycle“. ECTN Association (noyabr 2006). 30-oktabr 2008-yilda asl nusxadan arxivlandi.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]