Balanjar jangi Xazar–Arab urushlari davomida sodir boʻlgan[1]. Muhammad ibn Jarir at-Tabariyning soʻzlariga koʻra, 722 yoki 723-yillarda Umaviy qoʻshinlari al-Jarroh ibn Abdulloh boshchiligida Kavkaz togʻlarini kesib oʻtib, Balanjarga hujum qilgan. Balanjar aholisi oʻz shahrini himoya qilish uchun 3000 ta aravani bir-biriga bogʻlab, baland hududdagi asosiy qal’a atrofida aylana hosil qilgan, ammo bu urinish natijasiz boʻlib, ular magʻlubiyatga uchragan[2]. Arablar shahar aholisining katta qismini qirgʻin qilgan, omon qolganlar esa boshqa shaharlarga, jumladan, Samandarga qochib ketgan. Gʻalabaga erishgan arab qoʻshini yirik oʻljani qoʻlga kiritib, askarlarga katta miqdorda mukofot puli tarqatilgan. Ushbu jangdan soʻng, arablar Samandarni ham bosib olib, musulmonlar yana Kavkazortida hukmron kuchga aylangan.
Semyonov, Igor G. „Эпизоды биографии хазарского принца Барсбека“, . Proceedings of the Fifteenth Annual International Conference on Jewish Studies, Part 2 (ru), Moscow, 2008 — 282–297-bet. ISBN 978-5-8125-1212-5.
