Bakinskiy rabochiy
| Bakinskiy rabochiy | |
|---|---|
 | |
| Turi | ijtimoiy-siyosiy |
| Asos solingan | 1906-yil |
| Bosh muharrir | Ilgar Guseynov |
| Tili | ruscha |
| Bosh ofisi | Boku, Bulbul shox koʻchasi, 18-uy |
| Adadi | 3 ming |
| Vebsayt | http://www.br.az/ |
„Bakinskiy rabochiy“ (oʻzbekcha: Boku ishchisi) – Ozarbayjonda rus tilida nashr etiladigan ijtimoiy-siyosiy gazeta. Gazeta Ozarbayjonda va xorijda boʻlayotgan ijtimoiy-siyosiy voqealarni yoritib boradi.
Tarixi
[tahrir | manbasini tahrirlash]
Rossiya sotsial-demokratik ishchi partiyasi Boku tashkilotining matbaa organi sifatida gazetaning ilk soni 1906-yil aprelda (boshqa manbaga koʻra mayda) noqonuniy ranishda chop etilgan. Gazeta tashkil etilishida Iosif Stalin ishtirok etgan.
1908-yil sentyabrda gazeta qonuniy nashr etila boshlandi, biroq oktyabrga kelib „zararli yoʻnalishda“ ekanligi tufayli politsiya tomonidan yopildi.
1917-yil 22-aprelda gazeta nashr etilishi qayta tiklandi va 1918-yil 10-avgustgacha davom etdi. Bu davrda gazeta muharrirlaridan bir Prokofiy Japaridze boʻlgan[1].
1920-yil 25-iyuldan boshlab gazeta dastlab „Azerbaydjanskaya bednota“ (oʻzbekcha: Ozarbayjon kambagʻallari) nomi bilan, 7-noyabrdan esa „Bakinskiy rabochiy“ nomi bilan chiqa boshladi. Ozarbayjon SSR Kommunistik partiyasining Markaziy organi boʻlgan. Sergey Yeseninning aksar sheʼrlari birinchi marta gazetada bosilgan.
1969-yilda adadi 130 ming nusxani tashkil qilgan boʻlsa, 2009-yilda 3 ming nusxagacha kamaygan[2].
Mukofotlari
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Mehnat Qizil Bayroq ordeni (1946-yil 8-iyun) – birinchi soni nashr etilganining 40 yilligi munosabati bilan ishchilarni siyosiy tarbiyalash va Ozarbayjon SSR ishchilari, dehqonlari va ziyolilarini sotsialistik qurilish vazifalarini bajarishga safarbar etishdagi xizmatlari uchun.
- Rossiya Federatsiyasi Prezidentidan minnatdorchilik (1999-yil 21-iyun, Rossiya) – koʻp yillik faol faoliyati va chet elda rus matbuotini rivojlantirishga qoʻshgan katta hissasi uchun[3].
Muharrirlari
[tahrir | manbasini tahrirlash]- 1917—1918-yillar – Prokofiy Japaridze
- 1922—1925-yillar – Pyotr Chagin
- 1931—1933-yillar – Ivan Morozov (1889—1957)
- 1936-yil – N. K. Beliy
- 1940-yillarda (urush oxiri – 1947-yil) – Genrix Pisman
- 1946-yil – Andrey Malyutin
- 1950-yillardan 1970-yillargacha – Mixail Okulov
- 2001—2011-yillar – Agabek Askerov
- 2011—2021-yillar – Raxman Gadjiev
- 2021-yildan hozirga qadar – Ilgar Guseynov
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ История Азербайджана В 3-х томах. — Баку: Издательство АН Азербайджанской ССР, 1963. — 545 с.
- ↑ „СМИ стран СНГ и Балтии: Азербайджан“. РИА Новости (2009-yil 20-noyabr). 2012-yil 25-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2010-yil 13-avgust.
- ↑ „Распоряжение Президента Российской Федерации от 21 июня 1999 года № 200-рп «О поощрении благодарностью Президента Российской Федерации»“. 2021-yil 24-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 27-avgust.