Azor orollari-Gibraltar oʻzgarishi yorigʻi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Azor orollari-Gibraltar oʻzgarishi yorigʻi (Azar-Gibraltar Fault Zone), shuningdek, yoriq zonasi va sinish zonasi deb ham ataladi, Sharqiy Atlantika okeanida Azor va Gibraltar boʻgʻozi oʻrtasidagi yirik seysmik zonadir. Bu Afrika, Yevrosiyo va Liberiya plitalari oʻrtasidagi murakkab oʻzaro taʼsirning mahsulidir. AGFZ katta magnitudali 1755 Lissabon, 1761 Lissabon, 1816 Shimoliy Atlantika, 1941-yil Gloriya yorigʻi zilzilasi, 1969-yilgi taqa va 1975-yilgi zilzilalar va bir qator yirik sunamilarni keltirib chiqardi.

Geologik joylashuvi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Afrika va Yevroosiyo plitalari oʻrtasidagi chegaraning Atlantika segmentini tashkil etuvchi AGFZ asosan bu yaqinlashuvchilar orasidagi siqish kuchlari tomonidan hukmronlik qiladi (3.8 to 5.6 millimetr / year (0.15 to 0.22 in/year)).) plitalardan iborat, lekin u kengayish va transformatsiyani oʻz ichiga olgan dinamik tektonik rejimga bogʻliq. Hududdagi okean litosferasi Shimoliy Atlantika okeanining ochilishi bilan bevosita bogʻliq va Yerdagi eng qadimgi saqlanib qolgan joy.

AGFZ ning gʻarbiy uchi, Oʻrta Atlantika tizmasidagi (Mid-Atlantic Ridge) Azor orollari uchlik oʻrni Shimoliy Amerika, Afrika va Yevroosiyo plitalari tutashgan joydir. Oʻrta Atlantika tizimida tarqalishi shimolga qaraganda AGFZ ning janubida tezroq boʻladi, bu esa AGFZ boʻylab taxminan 4 millimetr / year (0.16 in/year) da transkurent harakatga olib keladi. Yoriqning sharqiy qismi murakkab boʻlib, Torres va Taqa tubsiz tekisliklarini ajratib turadigan bir qator dengiz togʻlari va tizmalari bilan tavsiflanadi. Ushbu segmentdagi faol siqilish deformatsiyasi ikkita okean litosferasi orasidagi siqilishning juda kam uchraydigan namunasidir.

Plitalar tektonikasi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Atlantika okeani passiv chekkalar bilan oʻralgan, uchta subduktsiya zonasi bundan mustasno: Karib dengizidagi Kichik Antil yoyi, Janubiy Atlantikadagi Shotlandiya yoyi va Oʻrta yer dengizining gʻarbiy qismidagi Gibraltar yoyi. Gibraltar yoyi gʻarbga, Atlantika okeaniga sharqqa choʻmgan okean plitasi (Tetis okeanining qoldiqlaridan biri) orqali tarqaladi. Ushbu subduktsiya / orqa yoy havzasi tizimi Alboran bloki oldida (Alboran dengizi ostida) Afrika-Iberiya yaqinlashuviga qaraganda tezroq rivojlanmoqda. Shunday qilib, bu maydon passiv marjaning asta-sekin faol marjaga aylanishining kamdan-kam holidir. „Kadiz koʻrfazining alloxton birligi“ (Allochthonius Unit of the Gulf of Cadiz) deb nomlanuvchi ushbu subduktsiya tizimining kengayishi Alpid kamarining AGFZ boʻylab Atlantikaga tarqalishining davom etishini anglatadi. Uilson sikli kontekstida bu Atlantikaning yopilishining boshlanishi uchta Atlantika subduktsiya zonalari oldida sodir boʻlishini koʻrsatadi.

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Oʻn besh-yigirma qizil zonasi

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]


Qoʻshimcha oʻqish uchun[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • i. c. Ribeiro, Ana; p. s. Correia, Ana; Ribeiro, José R. (2020), „2 February 1816, an Overlooked North Atlantic M 8 Earthquake“, Seismological Research Letters, 91 (5): 2912–2921, doi:10.1785/0220200201