Angitsiya

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Angitsiya (yoki Ankitsiya, lat. Angitia, Ancitia) — italyan mifologiyasida ilonlar bilan bogʻliq davolovchi maʼbuda. Vergiliy Angitiy bogʻi va Futsin toʻlqinlarini eslaydi[1], Marruviyadagi ilon sehrgar Umbron haqida hikoya qiladi. Eetaning qizi Angitiyani, shuningdek, Siliy Italik[2] tilga oladi.

Seliy Antipatrning soʻzlariga koʻra, Angitsiya — Eetaning uchta qizidan biri, koʻl yaqinidagi bogʻda yashagan Medeya va Kirkining singlisi, sehrgarlik qilgan (ilonlarni sehr bilan oʻldirgan) va maʼbuda sifatida hurmatga sazovor boʻlgan[3]. Serviy uni Medeyaning oʻzi bilan birxillashtiradi, u Kolxidaga sayohati paytida Yason bilan Italiyaga kelgan va Futsin koʻli yaqinida yashovchi mahalliy aholiga ilon zahriga qarshi dori-darmonlarni oʻrgatgan va uning ismi lotincha angerent (qisish, siqib chiqarish, yaʼni u oʻz qoʻshiqlari bilan ilonlarga xalaqit bergan) dan kelib chiqqan[4], ammo lotinchada anguis, „ilon“ bilan yaqinligi aniq-tiniq, shuning uchun u baʼzi qoʻlyozmalarda Anguitia deb ataladi. Uning ismi bir nechta lotin yozuvlarida (baʼzan koʻplikda — Angitii) qayd etilgan.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Вергилий. Eneida VII 759
  2. Силий Италик. Punika VIII 500
  3. Solin. II. 28-29 so ssilkoy na Tseliya
  4. Сервий. Kommentariy k „Eneide“ Vergiliya VII 750; Kommentariy N.Starostinoy v kn. Vergiliy. Sobranie sochineniy. SPb, 1994. S.457

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]