Amir Muzaffar
Muzaffar (Amir Muzaffar, Amir Muzaffarxon, Amir Sayyid Muzaffar) | |
---|---|
Sayyid Muzaffar | |
![]() Amir Muzaffarning portreti | |
Buxoro amirligi hukmdori | |
Mansab davri 1860-yil 23-sentabr — 1885-yil 13-dekabr | |
Oʻtmishdoshi | Amir Nasrulloh |
Vorisi | Amir Abdulahad |
Karmana viloyati hokimi | |
Mansab davri ? — 1860-yil 23-sentabr | |
Monarx | Amir Nasrulloh |
Shaxsiy maʼlumotlari | |
Tavalludi |
1834-yil Buxoro, Buxoro amirligi |
Vafoti |
13-dekabr 1885-yil (51 yoshda) Buxoro, Buxoro amirligi |
Fuqaroligi |
![]() |
Turmush oʻrtogʻi |
Xasa Zumrad Shamshod |
Bolalari |
Sayyid Abdumalik Sayyid Nuriddin Sayyid Abdulmoʻmin Sayyid Akram Sayyid Abdulfattoh Sayyid Abdulahad Sayyid Najmiddin Sayyid Mir Siddiq Sayyid Mir Mansur Sayyid Mir Azim Sayyid Mir Nosir |
Otasi | Amir Nasrulloh |
Muzaffar (Amir Muzaffar, Amir Muzaffarxon,
Amir Sayyid Muzaffar) (1829 — Buxoro — 1885) — Buxoro amiri (1860.23.9 — 1885.13.12). Buxoro amirligida Oʻzbeklarning Mangʻit sulolasining vakili.
Amir Nasrullaxonning oʻgʻli. Otasi davrida Karmanaga hokimlik qilgan. Amir Nasrulla vafotidan soʻng , Buxoro taxtiga oʻtirgan. Otasi tomonidan Karmanaga surgun qilingan kishilarni Buxoroga qaytarib, yuqori lavozimlarga tayinlagan. Markaziy hokimiyatga boʻysunishni istamayotgan Hisor, Shaxrisabz, Darvoz, Koʻlob, Baljuvon bekliklari va Qoʻqon ustiga yurish qilib, ularning qarshiligini yengdi (1863—65). Mallaxon tomonidan taxtdan tushirilgan Qoʻkrn xoni Xudoyorxon Buxoroga qochib kelganida xonlik taxtini qayta egallashi uchun unga harbiy yordam bergan (1861). M.ning hukmronlik davri Rossiyaning Oʻrta Osiyo xonliklariga qarshi harbiy harakatlari kuchaygan davrga toʻgri keladi. Rossiya bilan boʻlgan kelishmovchiliklarni tinch yoʻl bilan bartaraf etishdan umidini uzmay, u Najmiddinxoʻja boshliq elchilarni Peterburgga joʻnatdi (1865-yil iyul). Biroq, koʻzlangan maqsadga erishilmay, ikki oʻrtada harbiy harakatlar boshlandi. M. qoʻshini bilan general Romanovskiy boshchiligidagi Rossiya qarbiy kuchlari oʻrtasidagi dastlabki toʻqnashuv Jizzax bilan Oʻratepa oʻrtasidagi Erjar (Maydayulgʻun)da boʻlib, unda Buxoro qoʻshini magʻlubiyatga uchragan (1866.8.05). M. mufti Muhammad Porso boshchiligidagi elchilarni Afgʻoniston va Hindiston orqali yordam soʻrab Istanbulga yuborsa ham, rad javobini olgan.. 1868-yil 2—3-iyunda Zirabuloq jangiaya magʻlubiyatga uchragach, 1868-yil 23-iyunda Samarqandda imzolangan Rossiya—Buxoro sulh shartnomasiga koʻra, Buxoro amirligi Rossiyaga tobe bulib qolgan. Oʻgʻli va valiaxd Abdulmalik (Katta tura) Rossiya bosqini va otasi hukmronligiga qarshi Shaxrisabz va Kitobda qoʻzgʻolon koʻtarganda M. rus qoʻshinlari yordamida uni bostirgan (1870). M. davrida Buxoro amirligining Rossiyaga qaramligi kuchayishi bilan bir qatorda agialarning taʼsiri ham ortgan. Buxorodagi Eshon Imlo mozorida dafn etilgan M. faoliyati Ahmad Donish, Mirzo Abdulazim Somiy Bustoniy, Mirzo Salimbek, S. Ayniy, Fitrat kabi buxorolik tarixchilar asarlarida oʻzining talqinini topgan.
Adabiyot[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Mirza Abdalazim Sami,Tarix-i salatin-i mangitiyya, M., 1962;
- Traktat Axmad Danisha, Istoriya mangitskoy dinastii, Dushanbe, 1967;
- Aini S., Istoriya mangitskix emirov [Sobraniye sochineniy, t. 6 (v 6 tomax)], M., 1975;
- Fitrat, Amir Olimxonning hukmronlik davri, T., 1992.
- Qahramon Rajabov.[1]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
![]() | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
![]() | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |
|