İsmail Fazıl Paşa

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

İsmail Fazıl Paşa (Cebesoy) (1856, Kandiye, Girit Vilayeti - 18 Nisan 1921, Ankara) Türk asker ve siyasetçidir.

Hayotiy[tahrir | manbasini tahrirlash]

Uning otasi Ibrohim og'a. U asli Sökedan bo'lgan va Kritda Sökedan joy olgan Cebecioğullari oilasidandir.

Harbiy hayot[tahrir | manbasini tahrirlash]

1870-yilda Harbiy akademiyaga o'qishga kirdi. 1873-yilda u otliq leytenant unvonini oldi va harbiy shtabga o'tdi. 1876-yil 12-iyulda Harbiy akademiyani tugatdi va shtab-kapitan bo'ldi. Harbiy Akademiyani tamomlagach, “Oliy Riyoz va Tabiyye-i Cesime Muallimlar shtabi”ga tayinlangan.

93-yilgi urush boshlanishidan oldin u Usmonli-Chernogoriya urushida qatnashgan. 93 yilgi urush paytida u 1878-yilda Shkodra - Gersegovina bo'linmalarida shtab-kapitan va Kolagasi saflarida xizmat qilgan.

Urush tugagach Istanbulga qaytib keldi. 1880-yil 21-iyulda II. Abdulhamidning yordamchisini qabul qildi. U 1882-yil 3-avgustda okrug gubernatori lavozimiga ko'tarildi. Biroq, unga qarshi berilgan jurnallar ta'siri bilan u 1884-yil 13-martda ishdan bo'shatilgan va 17 yil davomida Erzinjonda surgunda bo'lgan. Armiya Harbiy shtabining 1-bo'limi mudiri etib tayinlandi.


4. U 1901-yilgacha armiya va Eron chegarasida o'z vazifalarini davom ettirdi. 1901-yil 28-fevraldan boshlab unga Istanbulga qaytishga ruxsat berildi. 1894-yil 7-avgustda Miralay 1901-yil 30-martda Mirlivalik martabasiga koʻtarildi. Bosh shtab Bosh shtabining 4-boʻlimida davlat xizmatchisi boʻlib ishlagandan soʻng 1908-yil 25-avgustda Urush vazirligiga tayinlangan. 1908-yil 28-avgustda unga Ferik unvoni berilgan.

1909-yil 26-martda Aydin viloyatida 14-armiya. Redif otryadi qo'mondoni bo'lganida, 1909-yil 14-iyulda Adana Divan-i Harb-i Orfi boshlig'i etib tayinlandi, u erda Gubernator Jevad Bey, qo'mondon Ferik Mustafo Remzi Posho va boshqa odamlar sud qilindi. Adana voqealariga.

Keyinchalik u qisqa muddat Suriya gubernatori lavozimida ishlagan. 1911-yil 25-noyabrda u Izmir korpusining ekipaj qo'mondoni etib tayinlandi. Keyin 6. U Redif inspektsiyasiga tayinlangan. 1912-yil 1-fevral, 7-son. Korpus qo'mondoni etib tayinlangan. 1913-yil 8-fevralda Izmirda toʻplanadigan harbiy kuchlar qoʻmondoni etib tayinlandi. "Mütehaşshide Izmir kuchlari qo'mondoni" sifatida xizmat qilar ekan, 1913-yil 12-fevralda Sulton Mehmed V ning vasiyatiga ko'ra "Urush vazirligi Harbiy bo'limi raisi" etib tayinlandi.

Olingan tibbiy xulosaga ko'ra, Yevropa kurortlarida davolanish va dam olish uchun ikki oylik ta'tilga chiqish maqsadga muvofiq deb topilgan. Uning Yevropaga borgan-bolmagani haqida ma’lumot olishning iloji boʻlmadi. Biroq, ikki oy o'tgach, 1913-yil 16-oktabrda u Izmirda tuziladigan qo'shin qo'mondoni etib tayinlandi, ammo bundan voz kechildi va Pertev Posho almashtirildi.

U 1914-yil 6-yanvarda yosh chegarasidan nafaqaga chiqdi.

Siyosiy hayot[tahrir | manbasini tahrirlash]

1920-yilda Oxirgi Usmonli parlamenti va 1-Turkiya Buyuk Millat Majlisi. Bu davrda Bozok deputati etib saylangan.[1]

1920-yil 26-mayda Turkiya Buyuk Millat Majlisining Ijroiya Qo'mitasining birinchi o'rinbosarlari tarkibiga Nafiya deputati etib saylandi. 1920-yil 27-dekabrda sogʻligʻi tufayli vazirlikni tark etdi.

1921-yil 18-aprelda vafot etdi.

Shaxsiy hayot[tahrir | manbasini tahrirlash]

U Mushir Mehmed Ali Poshoning qizi Zekiye Hanimga uylandi. Uning bu nikohdan Ali Fuad va Mehmed Ali ismli ikki oʻgʻli bor edi.

Shoir Nozim Hikmat va Turkiyada saraton kasalligini davolashni boshlagan birinchi shaxs bilan Dr. U Ismoil Fazil Cebesoyning bobosi.

ishlaydi[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Meshohir-i Harbiyimizdan Bir Sahifada : "Ferik Mustafo Jalaleddin Posho, Ferik Iskandar Posho, Tuman hokimi Ibrohim Bey, Kolagasi Huseyin og'a, 1292-93 yillar jangi qahramonlaridan biri, kapral Ramo" deb yozgan. ishlagan ofitserlar haqida ma’lumot beradi.
  • 92-93 Usmonli-Chernogoriya yurishi : Bu asarda Usmonli qo'shinining ahvoli, kamchiliklari va Chernogoriya yurishi paytida olinishi kerak bo'lgan choralar haqida gapiradi.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Türk Parlamento Tarihi Araştırma Grubu, Türk Parlamento Tarihi, Millî Mücadele ve TBMM I. Dönem 1919-1923 - III. Cilt: I. Dönem Milletvekillerinin Özgeçmişleri, Türkiye Büyük Millet Meclisi Vakfı Yayınları, Ankara, 1995, ISBN 975-7291-06-4, ss. 969-970.