Mirshakar
| Mirshakarov Mirsaid | |
|---|---|
tojikcha: Мирсаид Миршакар | |
 | |
 | |
|
Mansab davri 1961-yil 17-avgust – 1975-yil 3-iyul | |
| Oʻtmishdoshi | Abduvoxid Xasanov |
| Vorisi | Kandil Jurayev |
| Shaxsiy maʼlumotlari | |
| Tavalludi |
1912-yil 5-may |
| Vafoti |
1993-yil 1-avgust Dushanbe |
| Dafn qilingan joyi |
Dushanbe, Luchob qabristoni Dushanbe, Luchob qabristoni |
| Siyosiy partiyasi | KPSS |
| Taʼlim | Sovet va partiya qurilishi markaziy maktabining kurslari |
| Kasbi | shoir, yozuvchi, dramaturg, muharrir, ssenariynavis, jamoat va davlat arbobi |
| Mansubligi | Ishchilar va dehqonlarning Qizil Armiyasi |
| Qoʻshin turi | SSSR quruqlikdagi kuchlari |
| Xizmat yillari | 1934-1937 |
| Unvoni | oʻrnatilmagan |
Mirshakar (taxallusi; asl ism-sharifi Mirshakarov Mirsaid) — tojik shoiri, drammaturg. Tojikiston xalq shoiri (1962). Tojik adabiyotida sheʼriyatning epik janrlarini rivojlantirgan. „Zafar bayrogʻi“ (1934) dostonida Vaxshdagi qurilishlar aks etgan. Xalq afsonasi asosida yaratilgan „Oltin qishloq“ (1942) dostoni tojik sheʼriyatining eng yaxshi namunasidan biri hisoblanadi. „Notinch panj“ (1949), „Muhabbat va burch“ (1962) va boshqa dostonlarida tojik xalqi hayotidagi tarixiy voqealar ifodalangan. Mirshakar „Oltin qishloq“ (1949), „Usmonov fojiasi“ (1975) va boshqa drammalar, „Ilhom“ sheʼriy toʻplami (1967), „Yoshlik ayyomi“ (1972) kitobi va boshqa asarlar muallifi. Mirshakar tojik bolalar adabiyotining asoschilaridan. „Ishq ustozi“ (1945), „Mening shahrim“ (1963) pyesalari keng ommalashgan. „Oltin qishloq“ (1948), „Biz pomirdanmiz“ (1968) kitoblari oʻzbek tilida nashr qilingan[1].
Pyesalari[tahrir | manbasini tahrirlash]
Dramaturg
- „Uchitel' lyubvi“ (1945)
- „Toshbek i Gulkurbon“ (1946)
- „Oshibka Bobosafara“ (1947)
- „Moy gorod“ (1952)
- „Tragediya Usmanova“ (1957)
- „Vashe schastʼye — moye schastʼye“ (1966)
- „Shkol’noye znamya“ (1969)
- „Dorogoy ottsov“ (1971)
- „Bitva v pustyne“ (1974)
Filmografiyalari[tahrir | manbasini tahrirlash]
Ssenariychi
- „Deti Pamira“ (1963)
- „Razoblacheniye“ (1968)
- „Vpered, gvardeytsy“ (telefil’m, 1971)
- „Kratkiye vstrechi na dolgoy voyne“ (1975) Karavan schastʼya
- „Golosa gor“ (po motivam odnoimennoy poemy, 1960)
- „Prazdnik krasnogo galstuka“ (tele dok fil’m, 1974)
Dokumental’nyye fil’my o zhizni i tvorchestve
- „Mirsaid Mirshakar“ (1972)
- „Poet Mirsaid Mirshakar“ (1977)
- „Nash Mirshakar“ (1983)
Mukofatlari[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Uchinchi darajali Stalin mukofoti (1950) — „Oltin qishloq“ (1942), „Isyonkor Panj“ (1949) sheʼrlari uchun.
- Tojikiston SSR xalq shoiri (1962)
- A. Rudakiy Davlat mukofoti (1967)
- Tojikiston SSR Lenin komsomol mukofoti (1972)
- „Tinchlik uchun kurashchi“ faxriy medali (Sovet tinchlik qoʻmitasi)
- Leninning ikkita ordeni (shu jumladan 1957-yil)[2].
- Oktabr inqilobi ordeni
- ikkita Mehnat Qizil Bayroq ordeni
- ikkita „Shon-sharaf belgisi“ ordeni
- Xalqlar doʻstligi ordeni
- Tojikiston SSR Oliy Kengashi Prezidiumining medallari va faxriy yorliqlari bilan taqdirlangan.
Xotira[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Dushanbeda M.Mirshakar nomidagi Davlat Respublika bolalar kutubxonasi nomi berilgan (2003)
- „Mirsaid Mirshakar“ hujjatli filmi (1972)[3]
- „Shoir Mirsaid Mirshakar“ hujjatli telefilmi (1977)
- Bizning Mirshakar hujjatli filmi (1983)
- Dushanbedagi koʻchalardan biri Mirsaid Mirshakar Tojikiston.ru nomi bilan ataladi
- Roshtqal’a tumanida shoir nomiga qishloq kengashi berilgan.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
- ↑ „Указ Президиума Верховного Совета СССР от 24 апреля 1957 года «0 награждении орденами и медалями работников литературы и искусства Таджикской ССР»“. 2022-yil 6-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 6-mart.
- ↑ „Государственная киностудия «Таджиктелефильм»“. 2016-yil 22-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan.
 | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 |